Omdat het nu mooi weer is gaan we voor het avondeten nog een klein rondje maken door Vilhelmina. Hoewel ik weet hoe het skispoor er in de winter uit ziet, heb ik geen idee hoe het in de zomer zal zijn.
Het is een beetje ingewikkeld om de navigatie te volgen. We komen eerst bij een andere camping uit, maar dan vinden we het weggetje dat leidt naar het skipoor. Het is inderdaad er leeg zo in de zomer.
We blijven dan ook niet erg lang en gaan terug naar de camping.
De campåing is voor velen ene voor slechts 1 nacht. Dat is eigenlijk zonde want de omgeving heeft zoveel te bieden. Niet alleen aan en op het water, maar ook in de bossen en vergeet vooral Vilhelmina zelf niet.
Wilhelmina beschikt over een goed gevuld museum met veel aandacht voor de historie van Vilhelmina en de Kyrkstad. Kerken werden op strategische punten gebouwd en voorzien van een Kyrkstad. In deze vaak zeer kleine huisjes overnachtten de Sami tijdens de kerkdagen met midzomer en midwinter.
De kyrkstad Vilhelmina is relatief jong, slechts een eeuw. De oude kyrkstad brandde neer in 1921. Daarna werd de huidige kyrkstad opgebouwd.
Na de grote brand die in 1921 de "kyrkstad" Vilhelmina verwoestte, werd deze weer opgebouwd.
De sfeer hier is heel anders dan bij andere Kyrkstäder die ken. De oorzaak is wel de brand die een groot deel van de geschiedenis van de lokale Sami verwoestte.
Toch zat men niet bij de pakken neer. Ik heb bij de VVV van Vilhelmina boeken gekocht over de geschiedenis van Vilhelmina. Ik hoop daar ook meer over deze afschuwelijke gebeurtenis te vinden.
Echter mijn foto's hebben op het moment voorrang omdat die minder energie vergen dan het lezen van vele krantenartikelen.
Op aanraden van de dame die in de receptie van het museum stond kon ik het niet laten om een bezoek te brengen aan de VVV, het Turistburo. Of mijn partner het zo leuk vond weet ik niet zeker, er bleven namelijk wat boeken aan mijn vingers hangen.
In 2024 is het Turistbyrå verhuisd naar de "kyrkstad" en wel in "Flygande Olivias", Vliegende Olivia, oude pand. Ik denk zelf dat dit een geweldige plaats is voor de VVV omdat deze zich nu midden in de historie van Vilhelmina bevind.
De verhuizing was zeer gewenst door het personeel van de VVV. Kyrkstaden heeft ook een vandrahem, jeugdherberg, waarvoor de VVV verantwoordelijk is. En hij staat op mijn lijstje van STF vandrahem nog te bezoeken. De sfeer in de oude kyrkstad is geweldig, al is deze vergeleken bij andere kyrkstäder erg nieuw. Een grote brand verwoestte in 1921 de oorspronkelijke kyrkstad.
In het oude Tingshuset, zeg maar kantonrechter, bevinden zich het näringslivkontoret (voor mensen die een bedrijf willen beginnen in de regio), Fritidskontoret, VBS, VIK, Lappmarkens Släkt och Bygdeforskning en Vilhelminas Samevereniging.
Om mijn 55ste verjaardag alsvast te vieren met Johans familie besluiten tot een gezellige avond in een pizzeria. Het liefst hadden we in het restaurant bij de camping gegeten, maar dat was gesloten. Dus hebben we iets in Vilhelmina gezocht.
Ik weet dat veel restaurants daar erg duur zijn en niet bepaald waar leveren voor je geld. Dus hebben we eens rond gekeken waar het rond lunchtijd druk was. Daar hebben we een tafel besproken voor de avond.
Er was behoorlijk wat te kiezen voor degenen die geen pizza wilden.
Het werd al met al een hele gezellige avond en ik kreeg een smeedijzeren houder van Johans moeder.
Onze laatste dag van de vakantie beginnen we in Vilhelmina bij Risfjells Sameslöjd.
Dit is een zeer gerenomeerd adres voor Sameslöjd en er is een prachtige verzameling Samische voorwerpen te bekijken in het kleine maar goed gevulde museum.
Een mooi artikel over Risfjells Sameslöjd vond ik in Kuriren.nu. Åså Lindstrand is hier in gesprek met Sven-Åke Risfjell over een hervonden oud Same patroon. Ik heb kontakt gezocht met de krant waarvoor Åsa werkt en hoop dat ik haar artikel mag vertalen voor mijn Nederlandstalige lezers.
Hier heb ik mijn ketting met samische hanger gekocht voor mijn verjaardag. Hij wordt netjes ingepakt want ik wil hem pas uitpakken op 3 augustus als ik mijn 55ste verjaardag vier.