PCOS of PCO syndroom

Polycysteus ovarium syndroom

Inleiding

Voordat we trouwden was ik al gestopt met de pil. Het maakte ons niet zo veel uit wanneer ik zwanger zou worden, maar eigenlijk wilden we het liefst niet direct na het stoppen met de pil in verwachting raken. Ik merkte al snel dat ik geen menstruatie meer had, maar zwangerschapstests wezen uit dat ik niet zwanger was.

Al snel na mijn huwelijk kreeg ik bij de gyneacoloog te horen dat ik leed aan het PCO-Syndroom of PCOS genoemd. Dit was er de oorzaak van dat ik niet in verwachting raakte en ook niet meer ongesteld werd toen ik stopte met de pil.

We besloten tot na ons huwelijk te wachten met onderzoeken om te kijken of de spanning van de grote dag misschien van invloed zou zijn op mijn hormonale cyclus. Stilletjes hoopte ik dat ik misschien toch in verwachting zou zijn, maar dat mocht niet zo zijn. 


Kinderwens

Onze kinderwens

We wilden heel graag kinderen en nadat we hoorden dat ik aan het PCO-Syndroom leed kregen we het toch wel even moeilijk. Hoe ga je daar nu mee om? Pas getrouwd en dan zo'n obstakel. We besloten het rustig aan te doen en niets te overhaasten. Daar stond mijn gynaecoloog ook helemaal achter.

De behandeling met Clomid sloeg aan en begon in oktober 1995. De eerste twee cyclussen was er onvoldoende verbetering opgetreden. Na de derde aanpassing van de Clomid kwam het wel tot een rijpe eicel. Dat was voor ons een hele doorbraak.

De eerste rijpe eicel werd in ons geval ook gelijk bevrucht en daarmee was ons probleem in principe van korte duur. 16 Januari 1996 wist ik zeker dat ik in verwachting was. De echo bij de controle wees uit dat er een vruchtje groeide in de baarmoeder. Daarna bleven we toch lang in onzekerheid omdat er een verhoogde kans op een miskraam is bij PCO.

In september werd onze oudste zoon geboren na een vacuümverlossing. Hij bleef in het geboortekanaal vastzitten en daarmee werd mijn bekken "beschadigd". Er is toen blijvende bekkeninstabiliteit ontstaan. Ook de vacuümverlossing op zich kan deze veroorzaken. Zie ook Bekkeninstabiliteit. Nadat de pomp eenmaal was losgeschoten van het hoofdje, werd onze zoon nogal gewelddadig bevrijd uit zijn benarde positie bij de tweede poging met de pomp. 

 

Kinderwens

Als jong meisje zat ik al te dromen
Van een leven dat nog moest komen
Met een gezin vol kinderen
Die de lucht laat zinderen
De man van mijn leven liet op zich wachten
En toen ging alles sneller dan we dachten
Verkering werd al snel samen wonen
Samenwonen werd trouwen
Om de kinderen die we wouwen
Na die prachtige dag kwam de klap
Overtijd en niet zwanger, 't leek een grap
Maar het was de harde waarheid
Niet een of andere gekheid
Al snel werden we uit de droom gehaald
Door een nachtmerrie ingehaald
Dagen naar het ziekenhuis
Het was echt niet pluis
Dan toch uiteindelijk kwam de dag
Ik was er helemaal door van slag
Zo onverwacht toch in verwachting
Eindelijk in blijde afwachting

Angélique, 30 oktober 2007

 

Dit gedicht heb ik uiteindelijk vele jaren later geschreven om uitdrukking te geven aan mijn gevoelens. 

Informatie over PCOS door Freya

 

Freya is de patientenvereniging voor vruchtbaarheidsproblematiek. De onderstaande uitleg van het syndroom is overgenomen uit hun brochure. Kijk ook op www.freya.nl

Inleiding

Het PolyCysteus Ovarium Syndroom (PCOS) werd voor het eerst beschreven in 1935 door de artsen Stein en Leventhal en gedurende vele jaren stond het dan ook bekend als het syndroom van Stein en Leventhal.
Normaal ontwikkelen zich in de eerste helft van de menstruatiecyclus enkele follikels (ook wel eiblaasjes genoemd) in de eierstokken, waarvan er meestal maar één verder groeit en tot ovulatie (eisprong) komt. Bij vrouwen die aan PCOS lijden worden in de eierstok meerdere kleine follikels gevormd, die moeilijk tot groei en ovulatie komen. Dit wordt veroorzaakt door een verstoring in de natuurlijke hormoonbalans. De onderontwikkelde vochtblaasjes die zo ontstaan, worden cysten genoemd.
Naar schatting heeft 5 tot 10% van de vrouwen een meer of minder ernstige vorm van PCOS en daarmee is dit de meest voorkomende hormonale afwijking bij vrouwen. PCOS is geen ziekte maar een syndroom. Dit houdt in dat er meerdere symptomen aan verbonden zijn die niet allemaal tot uiting hoeven te komen bij elke vrouw. Het beeld van dit syndroom verschilt dus per individu.

Verhoogde gezondheidsricico's bij PCOS

 

Vrouwen met PCOS hebben een verhoogd risico op een aantal aandoeningen:

  • Overgewicht en insuline-resistentie kunnen diabetes mellitus type II veroorzaken. Diabetes type II is een vorm van suikerziekte, waarbij het lichaam niet meer reageert op de insuline die het produceert. Het risico op deze aandoening kan verminderd worden door gewichtsvermindering en diabetes medicijnen. Vooral vrouwen bij wie op jonge leeftijd al een verstoorde suikerstofwisseling is vastgesteld, hebben een verhoogde kans om tussen het 40ste en 50ste levensjaar suikerziekte te krijgen. Bij deze vrouwen is het van belang om af en toe de suikerspiegel te controleren. Bij dikkere vrouwen kan door afvallen de suikerziekte vaak worden voorkomen. Een aangepast dieet en eventueel medicatie zijn vrijwel altijd succesvol bij de behandeling van deze vorm van suikerziekte.

  • Vrouwen met PCOS hebben meer kans op hart- en vaatziekten. Dit komt ten dele doordat ongeveer 40% van deze vrouwen last heeft van overgewicht, maar ook doordat ze, onafhankelijk van het lichaamsgewicht, vaak een te hoge bloeddruk en een te hoog cholesterolgehalte hebben. Ook hier kunnen gewichtverlies, dieetveranderingen en eventueel medicatie de verhoogde kansen verlagen of wegnemen.

  • Het risico op baarmoederslijmvlieskanker(endometriumkanker) is eveneens aanwezig bij vrouwen die niet of nauwelijks menstrueren. Omdat dit slijmvlies dan niet wordt afgebroken, is de kans groter dat er gezwellen gevormd worden in dit weefsel. Regelmatige menstruatiebloedingen verminderen dit risico. De bloedingen zijn op te wekken door het slikken van de anticonceptiepil.

De vergrote kans op het ontwikkelen van suikerziekte, hart- en vaatziekten en endometriumkanker kan dus grotendeels worden voorkomen. En gelukkig is er ook een positief neveneffect van PCOS: er zijn aanwijzingen dat deze vrouwen minder snel last hebben van botontkalking.

Bron Freya

 

Freya, patiëntenvereniging voor vruchtbaarheidsproblematiek
Postbus 476  
6600 AL Wijchen www.freya.nl
tel. 024 - 64 51 088 secretariaat@freya.nl

Artikel over PCOS

 


14 februari 2004, NRC Handelsblad: Ongerijpte eisblaasjes, wegbranden is de beste behandeling voor het polycysteus-ovariumsyndroom

Ongerijpte eiblaasjes produceren te veel mannelijke hormoon. Operatief ingrijpen blijkt beter dan geforceerd rijpen.

Eierstokken vol ongerijpte eiblaasjes zijn het kenmerk van het polycysteus-ovariumsyndroom. Het is een van de meest voorkomende oorzaken van onvruchtbaarheid bij de vrouw. De gebruikelijke therapie is een reeks hormooninjecties, maar wegbranden van een deel van de eiblaasjes is een veel makkelijker en veiliger alternatief. Dit is aangetoond door prof.dr. Fulco van der Veen en dr. Neriman Bayram van de afdeling Voortplantingsgeneeskunde van het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam (British Medical Journal, 24 januari 2004).

Van vrouwen in de vruchtbare leeftijd lijdt 4 tot 9% aan het polycysteus-ovariumsyndroom (PCOS). Ze zijn niet alleen onvruchtbaar, maar hebben ook dikwijls een bijna mannelijke lichaamsbeharing. Extreme voorbeelden uit vroeger tijden waren de vrouwen met baarden die als kermisattractie dienden. Die haargroei is het gevolg van overvloedige productie van mannelijke hormonen in de niet-gesprongen eiblaasjes. Een derde kenmerk bij PCOS is te weinig of geen menstruatie. In het verdikte slijmvlies kan op de lange duur zelfs kanker ontstaan. Verder neemt soms ook de insulineproductie toe. PCOS kan daardoor op de langere termijn ernstige consequenties hebben, zoals diabetes type 2, hypertensie en hart- en vaatziekte.

Erfelijke aanleg speelt een rol, het syndroom komt in bepaalde families vaker voor. Maar ook overgewicht is een belangrijke factor. Bayram: "Wij raden PCOS-patiënten daarom allereerst aan om af te vallen en meer te bewegen. Dan is er een grote kans dat ze weer vruchtbaar worden. Als dat niet helpt, proberen we clomifeencitraat, een medicijn dat de rijping van eitjes stimuleert. Dit werkt bij zo'n 80% van de vrouwen met PCOS. Het is veilig en ook nog goedkoop."

Als clomifeen niet helpt, zijn er nog injecties met follikelstimulerend hormoon (FSH) om de eiblaasjes - follikels - te laten uitrijpen, zodat het ei loskomt. Maar FSH heeft een nadeel. Van der Veen: "Bij PCOS zitten de ovaria vol bijna rijpe eitjes. FSH-injecties veroorzaken daarom vaak meerdere eisprongen tegelijk en daardoor is er een grote kans op een meerlingzwangerschap."

Effectiviteit

 Al twintig jaar is bekend dat chirurgisch verwijderen van follikels een alternatief kan zijn maar iemand onderzocht tot nu toe die behandeling op effectiviteit. De behandeling was vooral populair in Oost-Europa, waar de hormoonbehandeling te duur is. Van der Veen: "Wij hebben de chirurgische techniek nu voor het eerst in een goed opgezet onderzoek beoordeeld. En het werkt echt."

In samenwerking met artsen in 29 andere ziekenhuizen hebben de Amsterdamse voortplantingsartsen nu 168 PCOS-patiënten die niet zwanger werden na clomifeen, voor de helft met FSH laten behandelen en voor de andere helft met een laparoscopische elektrocoagulatie van de ovaria, de LEO-therapie. Van der Veen: "Bij de LEO-therapie branden we de follikels met een elektrode weg. We bereiken de eierstokken via een klein gaatje bij de navel en twee andere onderin de buik. Om zicht te krijgen op de eierstokken moeten we eerst de buik met lucht opblazen. Dat is heel onaangenaam en daarom moet de patiënte volledig onder narcose. Groot voordeel is dat we dan tegelijk een andere veelvoorkomende oorzaak van onvruchtbaarheid kunnen controleren: verstopte eileiders."

De LEO-therapie vereist weliswaar een narcose maar is in één keer klaar. Bayram: "De FSH-injecties moeten we heel voorzichtig geven, stapsgewijs in een steeds iets hogere dosering, om te voorkomen dat er meerdere eicellen tegelijk uitkomen. Iedere week moet de vrouw echoscopisch gecontroleerd, later zelfs om de twee dagen." Ondanks al deze voorzorgen kregen in de FSH-groep 9 vrouwen een meerling: acht tweelingen en een drieling."

Hoe het herstel van de vruchtbaarheid bij de LEO-therapie precies werkt, weten de onderzoekers niet. Van der Veen: "Het is niet zo dat we ruimte maken voor nieuwe follikels. Ook het is niet juist dat het vlies rond het ovarium te stevig is, zoals men vroeger wel gedacht heeft. Het kan zijn dat het LEO-effect te danken is aan het tijdelijk dalen van de hoeveelheid androgeen hormoon in het lichaam. De follikels zitten namelijk stampvol met dit hormoon en doordat we er een aantal wegbranden, verdwijnt er dus heel veel androgeen."

Minder belastend

Vantevoren hadden de onderzoekers aangenomen dat de LEO-therapie wel iets minder effectief mocht zijn dan de FSH-injecties omdat de operatie voor de vrouw makkelijker te dragen is dan de reeks injecties en echo's. Met LEO ontstonden 28 doorgaande zwangerschappen bij 83 vrouwen (34%) en met FSH op 57 bij 85 vrouwen (67%). Prof. van der Veen: "Maar terwijl je met FSH uitbehandeld bent, kun je na LEO gewoon weer opnieuw clomifeen proberen. Dat bracht het totaal op 41 doorgaande zwangerschappen. 23 van de vrouwen die met clomifeen nog steeds niet zwanger waren geworden, kozen uiteindelijk alsnog voor FSH-injecties en zo kwamen we op 56 doorgaande zwangerschappen, ook 67%. Dat is net zoveel als met FSH maar voor de meeste vrouwen veel minder belastend." Uiteindelijk ondergingen dus 85 vrouwen in de FSH-groep hormooninjecties, vergeleken met maar 23 in de LEO-groep.

Echte problemen zijn er bij de LEO-aanpak niet. De patiënten zelf willen allemaal liever de LEO-behandeling. Bayram: "De FSH-behandeling is gewoon heel zwaar. Je bent zó vier weken bezig. Je moet dan wel heel veel geduld hebben. Iets teveel FSH en de hele behandeling is zinloos."

In de puberteit is vaak al te zien of een meisje later PCOS zal krijgen. Zij heeft dan een onregelmatige en verlate menstruatie. Van der Veen: "De huisarts schrijft zulke meisjes vaak de pil voor tegen de menstruatieproblemen. Die blijven ze nemen, maar als ze dan rond hun 35e jaar stoppen omdat ze een kind willen, komt de onregelmatige menstruatie terug en worden ze niet zwanger. Uiteindelijk komen ze bij ons terecht. Eigenlijk zou de huisarts die jonge meisjes moeten waarschuwen dat ze beter voor hun dertigste aan kinderen kunnen beginnen. Of nog beter, zo'n meisje zou eerst een echoscopisch onderzoek moeten ondergaan, zodat je de diagnose kunt stellen en dan pas aan de pil. Dan komt PCOS niet jaren later als een duveltje uit het doosje."

Bron: British Medical Journal 2004; 328: 192-

Een tweede kindje?

We wilden heel graag twee kinderen, maar ja we waren nu dus wel voorbereid op het feit dat ik aan het PCO-Syndroom lijdt. Hoewel ik nog altijd problemen had met lopen vond de arts het geen bezwaar als ik weer in verwachting zou raken.

Vol goede moed begon ik weer met de medicijnen, Clomid, en opnieuw was ik binnen de kortste keren in verwachting. Dolblij dat ik in verwachting was hoopte ik nu van een heerlijke zwangerschap te kunnen genieten. Dat laatste viel dus zwaar tegen in verband met de bekkeninstabiliteit.

Na 10 weken zwangerschap kon ik nauwelijks nog lopen zonder hulpmiddelen. en in week 12 werd ik opgenomen in het ziekenhuis.

Tijdens 20 weken lag ik in het ziekenhuis en de pijn was soms onhoudbaar. Veel harde buiken van de pijn en dat betekende soms urenlang aan de controleapparatuur om te voorkomen dat de bevalling te vroeg op gang zou komen. 

Het enige dat deze tijd voor mij makkelijker maakte was het feit dat de gynaecoloog besloot tot een geplande keizersnede in de eerste of tweede week van december. 

Ik wilde dolgraag naar huis, maar we werden steeds afgewezen voor thuiszorg. Mijn ex-schoonmoeder was overdag bij ons thuis, kookte en zorgde voor de oudste. De huishouding deed mijn ex. Maar dat was allemaal te veel van het goede als ik ook nog eens zorg nodig zou hebben. En dat zou ik nodig hebben gedurende de hele dag. 

Psychisch was het heel zwaar steeds hoogzwangere vrouwen binnen te zien komen en een paar dagen of een week later weer te zien vertrekken met een kindje in hun armen. Ik werd daar op een gegeven moment depressief van. Toen een of andere idioot begon voor te stellen dat ik beter op de afdeling psychiatrie kon liggen werd ik echt boos.

Mijn gynaecoloog zette alles op alles zodat ik toch nog een paar weken thuis zou kunnen zijn. Hij regelde thuiszorg met de voorwaarde dat mijn ex-moeder op haar niveau hulp kon verlenen. Ik was zo blij toen ik eindelijk naar huis mocht omdat mijn situatie inmiddels weer aardig stabiel was. 

Helaas ging de goede man eind november op een welverdiende vakantie en toen ik op 3 december op de poli kwam voor het bespreken van de dag van de keizersnede, kreeg ik te horen dat hij dat niet ging doen. Hij was het niet met zijn collega eens. Het was of mijn wereld instortte. Het enige waar hij toe bereid was, was het inleiden van de bevalling in week 39!

Totaal in shock ging ik akkoord. Het werd ondanks de ruggeprik een zeer pijnlijke bevalling na de inleiding. Helaas zou onze zoon al na een paar dagen heel erg ziek worden.

De normale cyclys

De cyclus is een ingewikkeld samenspel tussen verschillende organen in het lichaam: de hypothalamus, de hypofyse, de eierstokken en de baarmoeder. De hypothalamus bevindt zich aan de onderkant van de hersenen, vlak daaronder zit de hypofyse (hersenaanhangsel). De hypothalamus is de 'grote regelaar' in het geheel. Deze produceert LHRH, een zogenaamd boodschapper-hormoon, dat de hypofyse aanzet tot het afgeven van FSH (Follikel Stimulerend Hormoon) en LH (Luteïniserend Hormoon). FSH en LH worden via het bloed naar de eierstokken getransporteerd en zijn verantwoordelijk voor de eirijping en de eisprong. FSH stimuleert de groei van een follikel (eiblaasje) waarin een eicel zit en zorgt tevens voor de aanmaak van oestrogeen in de eierstokken. Het oestrogeen zorgt ervoor dat het baarmoederslijmvlies gaat groeien. Als de hoeveelheid oestrogeen in het bloed hoog is, wordt hierdoor de afgifte van FSH geremd en de afgifte van LH gestimuleerd. Onder invloed van die grote hoeveelheid LH (LH-piek) treedt de ovulatie op, in het midden van de cyclus. De eierstokken gaan nu naast oestrogeen ook progesteron maken. Dit hormoon zorgt ervoor dat het baarmoederslijmvlies voldoende voedingsstoffen gaat bevatten voor de eventueel bevruchte eicel. Wordt de eicel niet bevrucht, dan daalt de hoeveelheid oestrogeen en progesteron in het bloed aanzienlijk. De gevolgen van deze daling zijn de afstoting van het baarmoederslijmvlies en een bloeding (menstruatie). Daarnaast zorgt de lage oestrogeenconcentratie in het bloed ervoor dat de hypofyse opnieuw door de hypothalamus wordt geprikkeld om FSH en LH af te geven. De volgende cyclus is dan begonnen.

Wat is de oorzaak van PCOS?

Bepaalde genetische factoren geven een grotere kans om dit syndroom te krijgen. Maar of het syndroom zich bij de aanwezigheid van genetische factoren ontwikkelt is afhankelijk van externe factoren. Een belangrijke factor is het gewicht. Gebleken is dat een gering gewichtsverlies (ca. 10%) bij vrouwen met overgewicht soms al kan leiden tot herstel van de eisprong. Verschillende onderzoeksgroepen proberen uit te zoeken om welke erfelijke factoren het gaat. Inzicht in deze erfelijke factoren zou van groot belang kunnen zijn voor opsporing in een vroeg stadium, maar ook voor het ontwikkelen van nieuwe therapieën.

De diagnose

De diagnose PCOS wordt gesteld aan de hand van de cyclusgegevens van een vrouw, in combinatie met een echobeeld van de eierstokken, waarin de kralenkrans te zien is. Verdere aanwijzingen worden gevonden door de bepaling van het testosterongehalte en de verhouding tussen de concentraties FSH en LH in het bloed.

Mogelijke behandelingen

Als de vrouw zwanger wil worden is de gebruikelijke behandelvolgorde:

  1. Clomifeencitraat: indien een ovulatie (LH-piek) optreedt, wordt behandeling gedurende 6 tot 12 cycli met dit middel geprobeerd.
  2. Indien geen zwangerschap is ontstaan, volgt behandeling met gonadotrofine injecties. Dit kan gedurende 12 cycli worden toegepast, indien ovulatie optreedt.
  3. Indien de vrouw nog niet zwanger is geraakt kunnen de injecties gecombineerd worden met I.U.I (intra uteriene inseminatie = opgewerkt sperma hoog in de baarmoeder inbrengen) gedurende 6 cycli.
  4. Tot slot is de laatste optie IVF of ICSI.

Gonadotrofine-injecties (FSH).

Niet alle vrouwen reageren op de behandeling met clomifeen; Dit wordt clomifeen-resistentie genoemd. In dat geval kan geprobeerd worden de eierstokken te stimuleren met gonadotrofine-injecties (FSH; merknamen Puregon, Menopur, Gonal-F). 

Deze injecties worden dicht onder de huid (subcutaan) gegeven. Een vrouw kan de injecties zelf thuis toedienen. Door de concentratie FSH ten opzichte van de concentratie LH in het bloed te verhogen, kan een eisprong plaatsvinden. Bij 80% van de vrouwen vindt door deze behandeling een eisprong plaats en in 15% van de gevallen per cyclus leidt dit tot zwangerschap. 35% van de vrouwen wordt uiteindelijk zwanger na behandeling met hormooninjecties. Een behandeling met deze hormonen kan ook leiden tot overstimulatie. 

Je staat er niet bij stil tot ....

Eigenlijk heb ik niet veel meer stil gestaan bij het PCO sinds ik bevallen was van de jongste zoon. Ik mocht hoe dan ook niet meer zwanger worden omdat dit te veel risico's voor mij met zich mee zou brengen. De arts in het ziekenhuis besteedde er ook geen aandacht meer aan en dus had ik het gevoel dat er niets meer aan de hand was. En dat was natuurlijk niet zo.

Maar de eerste jaren na de geboorte van Glenn heb ik gevochten om weer goed te kunnen lopen. Maar alles wat ik ondernam liep op een grote teleurstelling uit. Ik moest leren accepteren dat ik voor een groot deel rolstoelafhankelijk zou blijven voor de rest van mijn leven.

Na verloop van tijd, dat was in het voorjaar van 2005, begon ik er weer eens aan te denken. Veel klachten waren ook terug te voeren op de bekkeninstabiliteit, maar toch twijfelde ik. Omdat ik meteen na de controle in het ziekenhuis te horen kreeg dat ik een maagbandje kon krijgen, liet ik het weer even voor wat het was. Tot in de zomer van 2007 duidelijk werd dat de klachten naar aanleiding van het PCO langzaam aan toenemen.

Ik ben nu weer onder controle bij de gynaecoloog. Ik heb een hele fijne vrouwelijke arts die begrip heeft voor mijn vragen, ook al heeft ze niet zo zeer de antwoorden. Nu moet ik echter wel ook contact opnemen met mijn andere behandelende artsen. De meesten zijn namelijk nog niet bekend met het feit dat ik PCO heb.

Voor mij betekend het hebben van PCO concreet dat ik slechts eens in de 3 of 4 maanden een echte menstruatie heb. Maar die is dan zo hevig dat het nauwelijks te stoppen is. Ik gebruik namelijk geen pil meer omdat we die niet meer als geboortebeperkingsmiddel nodig hebben. Zonder de pil voel ik me een stuk lekkerder in mijn vel, dus dat is voor mij ook geen optie. Wat me het meeste stoort en ook wel bang maakt is het feit dat mijn haar heel dun wordt en dat ik ook best veel haar verlies op mijn hoofd. 

In 2013 in Zweden toch besloten tot het nemen van een spiraaltje. Dit omdat mijn menstruatie weer vreselijk pijnlijk werden en ik ontzettende veel bloed verloor. 

De eerste jaren waren er geen problemen meer met mijn menstruatie, maar in 2016 stopte de menstruatie onder  maanden geheel, nee, niet zwanger. De overgangsklachten nemen hand over hand toe, maar zijn niet altijd even ernstig. Soms maanden geen last van tot het ineens weer volop actueel is. 

Nu kunnen we dus alleen maar hopen dat de klachten niet te ernstig worden. Want ik heb het ziekenhuis nu wel van binnen en van buiten gezien voor een lange tijd. Maar goed, afwachten.

Wat gebeurt er bij PCOS?

In het lichaam van een vrouw met PCOS worden teveel oestrogenen gemaakt. Dit remt de vorming van FSH in de hersenen en bevordert LH afgifte. Een verhoogde concentratie LH ten opzichte van FSH is in het bloed aanwezig en hierdoor komt een follikel niet voldoende tot ontwikkeling. Er kan geen eisprong plaatsvinden, de vrouw kan hierdoor niet zwanger worden. De follikel blijft intact in de eierstok en vormt een cyste. Deze cysten zijn te zien als een 'kralenkrans'.

In sommige gevallen komt het eitje wel voldoende tot ontwikkeling, maar duurt dit, vanwege lagere FSH waarden langer dan in de normale cyclus. Dit veroorzaakt verminderde vruchtbaarheid en een onregelmatige cyclus.

De eierstokken van vrouwen met PCOS kunnen hoge gehaltes mannelijke hormonen zoals testosteron produceren. Dit kan overbeharing en in sommige gevallen acné veroorzaken. Bij een deel van de vrouwen met PCOS komt ook insuline-resistentie voor. Insuline is een hormoon dat betrokken is bij de regulatie van de bloedsuikerspiegel. Insuline-resistentie houdt in dat het lichaam minder gevoelig wordt voor de insuline die het produceert. Het lichaam reageert hierop door hogere concentraties insuline aan te maken, om zo toch de bloedsuikerspiegel te reguleren. De eierstokken van vrouwen met PCOS lijken gevoelig te zijn voor deze hoge concentratie insuline, deze zet de eierstok aan tot het produceren van meer geslachtshormonen. De resistentie, die tot voor kort met name als symptoom werd gezien, wordt tegenwoordig door sommige wetenschappers als een oorzaak beschouwd.

Door verschillende oorzaken kan een vrouw met PCOS ook overgewicht hebben. Dit komt bij 40% van de vrouwen met PCOS voor. Het hoge testosterongehalte kan een oorzaak zijn, maar ook de insuline-resistentie. Samengevat kunnen de verschijnselen van PCOS zijn:

  1. Anovulatie (niet ovuleren) of onregelmatig ovuleren
  2. Onregelmatig of niet menstrueren
  3. Vruchtbaarheidsprobleem
  4. Overbeharing (mannelijk beharingspatroon, ook hirsutisme genoemd)
  5. Overgewicht
  6. Kaalheid
  7. Hyperpigmentatie van de huid
  8. Acné
  9. Insuline resistentie (suikerziekte)

N.B. Niet al deze kenmerken zullen bij elke vrouw met PCOS aanwezig te zijn.

Clomifeencitraat

De meest voorkomende reden voor vrouwen met PCOS om een behandeling te starten, is uitblijvende zwangerschap. Met behulp van tabletten clomifeencitraat (merknamen Clomid© en Serophene©) kan worden geprobeerd de eisprong uit te lokken. Clomifeen lijkt veel op het natuurlijk oestrogeen. Via het bloed komt het bij de hypothalamus en blokkeert daar het eigen oestrogeen. Daarom wordt clomifeen ook wel anti-oestrogeen genoemd. Als gevolg van het 'zogenaamde' tekort aan oestrogeen gaat de hypothalamus vanzelf meer LHRH aanmaken. Hierdoor komt er weer meer LH en FSH, zodat de follikels weer gaan groeien. Na vijf dagen clomifeengebruik gaat de ontwikkeling van de follikels gewoon door en kan worden gestopt met het innemen van de tabletten tot de volgende cyclus.
In 80% van de gevallen lukt het om een eisprong op te wekken en bij de helft van deze vrouwen ontstaat een zwangerschap.
Doordat clomifeen de eierstokken licht overstimuleert waardoor soms meerdere eicellen vrijkomen, bestaat er een verhoogde kans op een meerlingzwangerschap. Controles door middel van echoscopie en bloedonderzoek zijn dan ook gewenst.
Indien meer dan 2 follikels zijn uitgegroeid adviseert de arts om geen onbeschermde gemeenschap te hebben, vanwege de kans op een (grote) meerling, met alle risico’s die daaraan verbonden zijn voor moeder en kinderen.
Andere bijwerkingen die kunnen optreden bij clomifeengebruik zijn hoofdpijn, opvliegers en duizeligheid. Voor deze bijwerkingen geldt dat ze voornamelijk optreden bij gebruik van vrij grote doses. Een nadeel van clomifeen is dat het een negatieve invloed kan hebben op het baarmoederhalsslijm en het baarmoederslijmvlies, waardoor de kans op innesteling van een bevruchte eicel kleiner zou zijn. 


Wandelbordjes in Zwitserland
Sacco, Giornico, Tessin, Zwitserland, foto 2009

In principe komen al mijn foto's voor verkoop in aanmerking, zelfs als ze niet of nog niet in de webshop staan. U kunt altijd aanvragen doen voor foto's op plexiglas of aluminium en andere toepassen, ook kunt u specifieke routebeschrijvingen, huttenbeschrijvingen etc aanvragen. Momenteel is mijn bedrijfsactiviteit vrijwel nul vanwege ziekte. Ik ben momenteel dus niet meer belastingplichtig. Denk daaraan als u iets wilt bestellen. Leverantietijden kunnen toenemen. 

 

Deze webshop/site is aan veranderingen onderhevig, ik raad u aan om zo nu en dan terug te komen om te zien hoe ver ik ben gevorderd. /Under construction! Updates almost every week. Especially working to get all the mountain cabins in Switzerland ready for the summer holiday!

 

Voorheen   http://celesta.roger-leunissen.nl/ Originally  domain.