Een voor mij bijzonder bezoek aan een bijzonder land. China in de winter was voor mij een complete verrassing. Het mooiste van alles was wellicht dat de stad voor het eerst 60 jaar weer bedekt was met sneeuw tijdens mijn bezoek in januari 2010. Al voor vertrek zag alles ook in Nederland wit en de luchthaven in Schiphol had de grootste moeite om alle vluchten af te werken. De banen moesten keer op keer schoon geveegd worden. Het was een en al bedrijvigheid en uiteindelijk vertrokken we met bijna een uur vertraging. Gunstige omstandigheden onderweg maakten dat we toch op tijd aankwamen op de luchthaven van Beijing.

De lange nachtvlucht was niet bepaald prettig en ik had moeite gehad om te slapen. De vreemde geluiden, trillingen van het vliegtuig en gewoon het niet in bed liggen waren daar de oorzaak van. Het was half twee 's middags lokale tijd bij aankomst. De zon scheen, maar het was duidelijk dat het erg koud was. Daar waren we op voorbereid en de tocht van de luchthaven naar ons hotel was een belevenis op zich. Gezien het feit dat de avondspits op gang kwam duurde het een behoorlijke tijd om bij het hotel te komen. 

Eenmaal daar begon de avond al te vallen en restte ons weinig anders dan een plaats zoeken waar we konden eten. We hadden geen trek in een maaltijd in het hotel. Die zou weinig verschillen van wat we gewoonlijk gewend zijn te eten. Dus eerst op zoek naar de flappentap, pas de laatste dag, vlak voor vertrek zouden we ontdekken dat deze ook in het hotel gevestigd was. Alle gekheid op een stokje, we vonden een ATM en al snel een echt chinees restaurantje.