Zomerreis 2001 deel 2

Ik vervolg hier ons reisverhaal dat op de pagina Zomerreis 2001 is begonnen. Het verhaal daar eindigt bij de passentocht die gedeeltelijk in het water was gevallen. Eenmaal terug bij ons huisje, wonen we in de wolken. Regen valt nog maar sporadisch maar de wolken hebben ons ingesloten. Het geeft een raar gevoel om zo in de wolken te zitten, maar aan de andere kant is het ook mooi om mee te maken. Gelukkig is het maar een tijdelijke verslechtering van het weer en zal het weer morgen weer stukken beter zijn. Niet meer zo warm, maar dat hoeft ook niet, maar droog en fijn wandelweer. We wachten met spanning af.

Uitzicht laat op de avond vanaf ons balkon. — Als de zon achter de horizon zakt, dan zijn de wolken ook weer opgelost en zijn de bergen terug.

Met mijn spiegelreflexcamera maak ik op hetzelfde moment deze foto. Er is zelfs weer sneeuw gevallen op de toppen in de verte

Wandeling van mamma met Gavin

Naar de Aletschgletscher

We gaan met de electrobus naar de Riederalp. Gavin vindt dat prachtig en ik bedenk me dat het toch anders wel een heel stuk lopen wordt. Gelukkig stopt het busje op diverse plaatsen zodat we toch wel even kunnen genieten steeds van de mooie uitzichten. Doordat de temperatuur is gezakt kunnen we verder kijken en zien dan heel in de verte de Matterhorn. De chauffeur maakt ons erop attent.

Daar gaan we eerst op zoek naar een hapje te eten. We eten een broodje gezond bij een restaurant niet ver van de gondel naar Moosfluh. Gavin begrijpt niet dat de vissen in de vijver buiten voor consumptie zijn en staat dan ook verbaast te kijken als er een paar uitgehaald worden door het personeel.

Gavin wil graag met de gondel mee en dus ga ik eens kijken wat dat kost. Het valt mee, vooral omdat de jongeman nog gratis mee mag. We kopen dus een enkele reis, ik weet namelijk nog niet of we dezelfde gondel terug nemen, er is volop keuze. Ik heb het er niet zo op, maar Gavin vindt het geweldig in de kleine gondel waar we slechts met z'n tweeën in zitten. Ik ben blij als ik weer vaste grond onder mijn voeten heb. Het uitzicht uit de gondel is echter wel geweldig. We kijken neer op ons huisje en nog veel verder.

Gavin staat op de uitkijk. De 23 km lange gletscher met daarachter de majestueuze toppen in de eeuwige sneeuw zijn het decor. Helaas is het toch warmer geworden en hoewel we toen we vertrokken nog zicht hadden op de Matterhorn, moeten we nu helaas ontdekken dat de wolken het zicht op de Matterhorn hebben ontnomen. Maar desalnietemin maken we mooie foto's rondom Moosfluh.

Aletsgletscher. — Als we boven komen ligt de Aletschgletscher in volle glorie voor ons.

Gavin bij de 23 km lange Aletschgletscher

Zilverdistel op Moosfluh — Zilverdistels staan hier overal

Moosfluh — We dalen te voet af naar de Bettmeralp. Gavin komt na een laatste blik op de gletscher helemaal in de ban van de mooie weg terug naar ons huisje.

Gavin gaat aan de wandel met pappa

Gavin staat de volgende morgen alweer te trappelen om te gaan wandelen. Hij wil heel graag naar de Bettmerhorn met de grote gondel. Ik bemoei me er niet mee. Hij gaat met zijn pappa op weg.

Gavin bij een meertje — Wandelen met pappa

Vanuit de gondel naar Bettmerhorn — Met de gondel naar de Bettmerhorn

Meertje Bettmeralp — Een van de meertjes rondom de Bettmeralp

Gavin in een meertje — Ja hoor, natte voeten is gelukt.

Met Glenn naar Betten

Als Gavin en pappa weg zijn kom ik tot de conclusie dat we de vorige dag de luiers zijn vergeten. Er zit dus niets anders op dan een uitstapje te gaan maken naar de auto op de parkeerplaats in Betten. Ik heb de sleutel van het huisje en sluit af, ik moet maar hopen dat pappa en Gavin niet eerder terug komen als ik met Glenn.

Dan pak ik een andere rugzak en begin met Glenn aan de reis naar de auto. De rechtstreekse gondel staat klaar en we zijn al snel op weg.Eerst gaan we naar de auto en voor we terug naar boven gaan nemen we ook nog eens een kijkje bij de trein. Station Betten is een van de weinige stations die van tandrad is voorzien.

Dan nemen we de gondel die stopt in Betten-Dorf terug. Ik ga niet een uur wachten op de andere gondel. Ook al is het leuk een poosje op het station te zijn. Glenn en ik wandelen wat rond in Betten-Dorf en Glenn is helemaal weg van de poppen langs de weg. Het zijn in feite brandkranen die omgetoverd zijn tot poppen.

We zijn op tijd terug bij het huisje en ik heb het eten bijna klaar als Gavin met pappa terug komt.

Een mooie blik op de Bettmeralp. Dit kruis ken ik nog van vroeger, maar toen was het leeg daarachter.

Locomotief van de FO-Bahn — Loc FO 55 Deh4-4

Posttrein onderdeel van de regionale trein, station Betten — Postrijtuig van de FO-Bahn

Tandradspoor — De tandradrail van wat dichterbij bekeken

Wandelbordjes — Vele wandelmogelijkheden vanuit Betten. De bordjes wijzen de weg.

Betten - Dorf — Een stukje van het oude Betten zoals ik het me nog van vroeger herinner.

Eindelijk koeien op de Bettmeralp

Koeien met bellen op de alp. — Eindelijk koeien op de alp! Vlakbij Haus 's Traumly. Het huisje dat we eigenlijk hadden willen huren.

Koeien op de alp — Mijn geduld word wel heel erg op de proef gesteld. Maar langzaam komt er een koe naar beneden

De laatste dag. Een tochtje naar de Simplon

We vertrekken richting Brig en kijken daar eerst bij de camping waar mama misschien nog eens heen wil. Daarna gaan we naar de camping in Ried-Brig waar mama veel heeft gekampeerd tussen 1977 en 1981.

Vervolgens passeren we het dalstation van de gondel naar Rosswald en klimmen we via de oude pasweg naar het bergdorpje. De weg naar Rosswald is heel erg smal en het wegdek heeft zijn beste tijd gehad. Toch komen we zonder problemen boven.

We vinden een plekje voor de auto en dan gaan we even rondkijken. De wandelroute naar de Saflischpas ligt helemaal in het zonnetje. Hoe vaak heb ik in het verleden deze tocht niet gemaakt. Van hier naar Binn of van Binn naar hier. Ontelbare keren.

Na een poosje gaan we terug naar de auto om onze tocht naar de Smplonpas voort te zetten.

Blik het dal in naar Betten — Blik op Betten, Bettmeralp en Riederallp vanaf Rosswald

simplonpashoogte, hospiz — Simplonpashoogte, Hospiz

Gasthof Simplondorf — Gasthof, Simplondorf, lang de woonstede van de familie Escher.

Trappetje voor een oude schuur. — Hoge trappetjes voor de deuren scheelt sneeuwruimen in de winter

Kilometer steen in Simplondorf — Kilometersteen bij Hotel Zur Post. Het is zowel naar Brig als naar Domodossola 31 km

De weg terug via Brig

Natuurlijk hadden we Brig al gepasseerd op de heenweg, maar op de terugweg besluiten we er wat langer te stoppen en ook nog wat rond te kijken. Het centrum van Brig is helemaal gerenoveerd na de enorme wateroverlast toen de rivier uit zijn oevers trad, 24 september 1993 staat in ieders geheugen gegrift. Maar de oude stijl van de stad is behouden.

Toch gaan we nu eerst op de Simplonpashoogte naar de Adelaar. Ik blijf beneden op de pasweg en laat de heren omhoog klimmen. Daarna maak ik nog enkele foto's onderweg naar Brig. Waaronder de grote dalbrug.

Eenmaal aangekomen bij het station van Brig zijn we allemaal onder de indruk van de enorme hoeveelheid treinen die hier langskomen. 4 Maatschappijen doen het station aan, te weten de FO-Bahn en de BVZ, beide smalspoor en op het voorplein van het station, en de BLS en de SBB op het normaalspoor achter het stationsgebouw.

Nadat we lange tijd naar de treintjes hebben gekeken is het tijd om weer richting de alp te gaan. Dus pakken we onze spullen weer in en gaan voor de laatste keer naar de Bettmeralp terug. Morgen gaan we weer naar huis. Maar voordat het zover is genieten we nog wel even van de prachtige bouwwerken die het mogelijk maken dat zowel de spoorlijn, de weg als de rivier een plaats hebben in de nauwe ingang naar het Goms.

Adelaar op de pashoogte van de Simplonpas — De adelaar gemaakt in WOII door militairen die hier de wacht hielden.

Dalbrug Simplonpasweg — Zelfs vanuit de auto is de dalbrug imposant.

SBB lokaal personen vervoer — SBB Regionalzug komt op Brig binnen

SBB intercitytrein — SBB intercity 16368 op station Brig klaar voor vertrek

Postbussen en treinen van de FO-Bahn en de BVZ — Postbussen, FO-Bahn en BVZ staan allemaal klaar voor vertrek op het voorplein van station Brig.

SBB locomotief met rijtuigen. — SBB 11303 staat klaar voor vertrek in Brig

Locomotief FO 102 in Brig — FO 102 op weg naar Andermatt

De Rhone en de weg naar het Goms, plus daarboven de spoorlijn van de FO-Bahn — Ruimtegebrek dwingt de weg en de spoorlijn omhoog tegen de berg. Kunstwerken.

Helaas we moeten weer naar huis

Natuurlijk hadden we een prachtige week met heel veel zonneschijn en heel weinig regen. Maar uiteindelijk is een week zo kort. Met pijn in ons hart pakken we onze koffers weer in om te beginnen aan de lange weg naar huis. U kunt de route hier downloaden en zo onze weg mee volgen naar Merishausen.

We genieten van het frisse groene Goms en maken onderweg nog een paar foto's. In Oberwald van een locje dat daar staat ter herinnering aan de ingebruikname van de DFB spoorlijn tussen Realp en Furka in 2000.

Na Oberwald rijden we door naar Gletsch en we hebben een prachtig zicht op de Grimselpas vlak voor we Gletsch bereiken. Omdat het lunchtijd is zullen we in Gletsch lunchen. De grote verrassing voor ons is de klaarstaande stoomtrein. Dat levert nog wat leuke plaatjes op.

Dan gaan we uiteindelijk gelijk met de stoomtrein op naar naar de Grimselpas. Onderweg maken we nog een foto van de Rhonegletscher. Die ziet er toch even heel anders uit vanaf de Grimselpasweg. Ook nu is het druk op de Grimselpas en bij de pashoogte is weer geen plaats om te parkeren. Dus maken we maar een foto en gaan door naar Innertkirchen.

Het weer verslechterd maar het blijft grotendeels droog. Tot we Thun bereiken. Dan hangen de dreigende wolken al erg dicht bij. We bezoeken kort vrienden en rijden dan op hun aanraden snel door richting Erstfeld. Nog aan de Thunersee breekt het onweer los en we zijn blij dat we al snel deze bui kunnen ontvluchten door onze tocht naar Erstfeld.

Vanaf Erstfeld naar de Klaussenpas waar de avond langzaam gaat vallen. De kinderen zijn moe en voldaan. Vlakbij Merishausen de laatste grote stop en dan is een lange weg naar huis over de Duitse Autobaan.

Station FO-Bahn — Klein stationnetje in het Goms

Xk 9104 locje met sneeuwploeg — Xk9104 met sneeuwploeg in Oberwald. Herdenking voor de ingebruikname op Realp - Furka. Dampfbahn Furka Bergstrecke.

Stoomloc DFB01 — DFB01 onder stoom in Gletsch en klaar om de tocht naar Realp te maken.

Stoomtrein — Gavin is ook even de stoomtrein wezen kijken

Trein uit Spiez — Deze trein is zojuist uit Spiez vertrokken

Onze route van Merishausen naar Venlo

Onze route naar Nederland via diverse omwegen om de files te omzeilen.

Merishausen to Venlo.pdf

Adobe Acrobat document 875.0 KB

Download

Electrobus op de Bettmeralp. — De electrobus pendelt tussen de Riederalp en de Bettmeralp. Deze gaat naar het centrum op de Bettmeralp.

Uitzicht vanaf Moosfluh — Met verrekijker zoeken we naar wandelaars op de andere helling. Gavin is helemaal blij als hij er meer dan ene vindt.

Gavin bij Moosfluh — Gavin bestudeert de toppen rondom Moosfluh. Het kriebelt even in mijn maag. Zo moet ik vroeger ook hebben staan kijken hier toen ik een jaar of 6 oud was. Iets ouder dus als onze Gavin nu.

Detail van de Aletschgletscher — Hoewel ik de gletscher met de telelens heel wat dichterbij kan halen, vallen de wandelaars erop niet op.

Informatiebord bij Moosfluh — Veel informatieborden met informatie over de toppen rondom ons

Gavin staat zijn mannetje terug naar ons huisje. Hij wandelt het hele stuk parmantig naar beneden. Ook al moet ik hem een enkele keer over een steen tillen, het meeste doet hij zelf. Net zoals ik dat vroeger ook deed. Ik ben zo trots op mijn grote vent.

Omdat de tocht naar beneden ook voor mij de nodige energie kost, maak ik geen foto's meer. Als we terug bij het huisje komen staat de warme maaltijd al voor ons klaar en kunnen we direct aan tafel. Na het eten wil Gavin nog een spelletje spelen, maar valt nog voor we beginnen op de bank in slaap. Dus dragen we hem naar zijn bedje en genieten van onze avond samen. Glenn ligt ook al in bed, zonder dat we dat gevraagd hadden.

Glenn in slaap op de bank — Glenn heeft zelf een bedje gemaakt op de bank

Op zoek naar Murmeltiere tussen de rotsen

Vanaf Bettmerhorn — Wandelen rondom de Bettmerhorn

Vanaf Betthorn, foto van Bettmeralp — Panoramafoto van de Bettmeralp

Gondel, Riederalp - Moosfluh — Hee, pappa, met die gondel ging ik gisteren nog!

Electrobus Bettmeralp. — Ook voor Glenn moet ik de rode bus fotograferen en voor we kunnen moet hij nog naar het kerkje. Op weg dus maar.

Glenn speelt met water — Oh, nee, het was niet het kerkje, maar de waterbron ervoor! Eerst spelen met water

Staition Betten, trein FO-Bahn — We hebben geluk en er rolt meteen een trein binnen als we het perron op lopen.

Smalspoor met tandrad — Station Betten voorzien van tandrad als ondersteuning voor de klim en de afdaling

Gondels van en naar de Bettmeralp — De grote rechtstreekse gondel vertrekt naar de Bettmeralp, terwijl de kleine met tussenstop juist binnen komt.

Glenn bij de brandkraan — Glenn is helemaal weg van de brandkranen die als poppen zijn aangekleed

Betten - Dorf, kerkje en gondel — Het kerkje van Betten en de grote gondel op de achtergrond

Koe met bel op de alp. — Eindelijk dan, daar is ze, met een grote bel om haar hals

Tocht naar de Simplonpas vanuit Betten

Een dagtochtje naar de Simplonpas.

Betten; passentocht Simplonpas.pdf

Adobe Acrobat document 128.9 KB

Download

Rosswald, Glenn op de wandelroute naar de Saflischpass

Met evenveel geluk als op de heenweg, rijden we de smalle weg terug naar de pasweg. We passeren al snel de nieuwe dalbrug die ik nog helemaal heb zien bouwen. Het blijft indrukwekkend met de herinneringen die ik van de bouw heb. Vanuit het niets bouwden ze de hoge pilaren. Daarna werde de brugdelen gebouwd. Een proces dat we van begin tot einde konden volgen.

We gaan nu niet naar de oude brug die Napoleon liet bouwen. Hoewel dit mooie bouwproduct de moeite waard is willen we eerst naar Simplondorf. Daar heeft mijn goede vriendin gewoond op het oude Gasthof. Nu maakt hun huis deel uit van een museum.

Maar eerst passeren we op de pashoogte het oude Hospiz. Ook daar is het druk met auto's dus gaan we gelijk door naar Simplondorf dat op de Italiaanse zijde ligt.