1853-2003 Aken-Maastrichtsche Spoorweg

Het is opnieuw feest langs de lijn

Het betrof de eerste grensoverschreidende spoorwegverbinding van Nederland. De geschiedenis van de lijn is niet bepaald een succesverhaal te noemen. Het was een grote stap voorwaarts dachten de ingenieurs. Een trein van Maastricht naar Aachen in Duitsland. Het zou een financiële nachtmerrie worden die de lijn de bijnaam Miljoenlijn gaf.

Op deze pagina is meer te lezen over deze bijzondere spoorlijn. Verder verwijs ik u wat betreft de huidige activiteiten van de ZLSM naar deze pagina. Daar treft u ook de historie van deze lijn aan.

Hieronder volgt een beschrijving  met foto's van de feestelijkheden zoals die door mij zijn bezocht.

Op de foto links de stoomloc 50 3610-8 die speciaal voor de viering van dit jubileum op stoom was gebracht. Hij stond op het station in Aachen West, nabij de loods van de werkplaats die voor deze gelegenheid als museum was ingericht.

Het was een weekend in oktober 2003 toen de festiviteiten voor de gewone man plaatsvonden. Er reden stoomtreinen op het gehele traject en ook naar Heerlen. Daags van te voren waren gasten uit Rotterdam aangekomen met een stoomtrein van de SSN. Ook deze loc werd dit weekend ingezet.

Wij gingen met onze kennis Hans met de auto naar Valkenburg al waar voor ons het avontuur zou starten. Helaas kon papa niet mee, want eigenlijk hadden we dit met ons gezin willen doen. Het was geen erg mooi weer, maar we hoopten dat het tussen de buien door nog wel zou opklaren. Juist omdat we zeer vroeg vertrokken waren hadden we nog dicht bij het station Valkenburg een plaatsje gevonden voor de auto.

We hadden vooraf geen kaartjes gekocht dus moesten we wachten tot dat de loketten voor deze speciale tickets open gingen buiten bij het station. Er stonden al wat mensen te wachten, maar tegen de tijd dat de loketten openden stond er een hele menigte. Ik was blij dat we dus vooraan in de rij stonden. We kregen al snel ons kaartje en toen kon de reis beginnen.

Met ons kaartje op zak gingen we naar het perron. Daar kwam al snel de trein uit Maastricht binnen die ons naar Heerlen zou brengen. Getrokken door en een stoomlocomotief en een oude dame van de Nederlandse Spoorwegen.

We lopen door naar het perron om en de trein te bekijken en natuurlijk een plaatsje te bemachtigen. De trein zit al erg vol en het ziet er niet naar uit dat veel mensen hier zullen uitstappen.

De brandweer leverde aan het einde van het perron het benodigde water aan met de brandslang. Al met al duurde dat dus wel wat langer dan vroeger het geval zou zijn geweest. Immers de hoeveelheid water die een brandslag geeft is maar een fractie van die van een waterkolom die vroeger op de stations stonden.

We gaan een plekje zoeken in een van de vele restauratierijtuigen die in deze treincompositie zitten nadat we genoten hebben van de stoomlocomotief die vlak voor onze neus langs kwam rijden om water in te nemen.

De trein was al behoorlijk vol op het moment dat hij op het station van Valkenburg binnenliep. Het was dus zaak om eerst een plekje te bemachtigen voor we ons druk gingen maken of we nog wat extra foto's zouden kunnen maken. Hier zitten we in ieder geval goed. Vlak bij de verse koffie en thee.

Vanuit de trein hebben we nog mooi zicht op het stoomgebeuren. Het duurt nog even voor we weer vertrekken en dus ga ik er ook even bij zitten. Strakjes als de stoomloc weer langs komt ga ik mijn plekje voor het open raampje wel weer innemen.

Eerst de stoomtrein naar Maastricht en daarna zijn ook wij op weg naar Heerlen. Er zit weer wat blauw in de lucht, maar veel is het niet. Hier kijken we uit over het Zuid Limburgse landschap als de trein langzaam aan station Schin op Geul nadert. We hopen dat het zonnetje nog te voorschijn komt maar volgens de weermannen en -vrouwen is daar maar weinig kans op.

We stoppen niet in Schin op Geul maar rijden door naar Heerlen. En dus is er maar heel even tijd om een plaatje te schieten. Ook dit is een heel mooi oud station. Hierin is tegenwoordig een restaurant gevestigd waar het niet alleen lekker eten is, maar waar je je ook nog eens kunt vergapen aan alle spoorse zaken die er te zien zijn. Het is als het ware een museumpje.

We hebben de trein verlaten. Deze stoomtrein vertrekt straks weer naar Valkenburg en zal de hele dag tussen Valkenburg en Heerlen pendelen. Hierboven is het speciale ritbord van de trein die gisteren dus uit Rotterdam naar Valkenburg is gereden. Nu rijdt hij vanuit Heerlen weer terug naar Valkenburg. Morgen zal de trein met de gasten uit Rotterdam weer de terugreis aanvaarden naar de thuishaven Rotterdam.

We hebben redelijk veel tijd voor de trein naar Aachen vertrekt. Dus kijken we wat rond op het station in Heerlen. We kopen een broodje. Verder zoeken we naar informatie over de verdere activiteiten rond het jubileum. Maar alle personeel hier doet net alsof ze niet weten waarom een stoomtrein het station aan doet. Onbegrijpelijk dat de NS niet op deze grootse activiteit is ingespeeld.

 Omdat we voor het eerst met de Talent zullen reizen gaan we alvast een kijkje nemen rond de trein die ons naar Aachen moet brengen. Het rode wonder staat al op ons te wachten.

We zijn niet de enigen die nieuwsgierig zijn naar deze nieuwe trein. We zijn dus blij als de machinist zich bij de trein meldt en de deuren open gaan. Voor wie wil kan nu naar binnen om al vast een plaatsje te zoeken.

Ik besluit ondanks het donkere weer toch nog wat detailplaatjes te maken van de Talent. Op het dak is de naam goed herkenbaar te zien.

Het duurt dan nog wel ruim een kwartier voor de trein zal gaan vertrekken. Dus ook wij zoeken een plaatsje in de trein. Daarna ga ik op zoek naar mogelijkheden om ook de cockpit van de Talent te kunnen vereeuwigen. Een gesprekje met de machinist levert een geopende cabine op waar ik naar hartelust mag fotograveren.

Het is redelijk druk in de trein. Allemaal mensen die net als wij op weg zijn naar Aachen (D). We willen van daar uit weer met de Schienenbus naar Simpelveld.Gavin heeft de klapstoeltjes gevonden nabij de deuren. Hij heeft daar zijn eigen plekje gemaakt. Voor mij duurt de rit eigenlijk te lang. De stoelen van de Talent zijn niet erg comfortabel en zeker niet geschikt als je last hebt van je bekken.

Een grote verrassing. We zien al uit de verte dat er een stoomloc staat te stomen. Er staan allemaal mensen om heen. Dan word er omgeroepen dat we over kunnen stappen op een andere Talent die de geïnteresseerden naar de werkplaats van de Euregiobahn Aachen kan brengen. We besluiten dat dus ook te doen. We seinen even het personeel in omdat ik niet zo snel kan lopen met mijn krukken en dus krijgen we begeleiding. We hoeven ons niet te haasten en de trein wacht op ons. Er wordt zelfs een zitplaatsje voor ons vrij gemaakt.

Als we bij het BW Aachen zijn aangekomen kan ik ook deze Talent fotograveren. Hij is kleurrijk beschilderd. We hebben gereisd met de 643 720-6 Bp van de Deutsche Bahn. Hij wacht hier bij het BW tot hij een volgende groep belangstellenden gaat halen op het station van Aachen Hbf.

Het is nu tijd dat we naar binnen gaan want het begint hard te regenen. Gelukkig is het meeste overdekt opgesteld hier.

Hoewel de Schienenbus pendelt tussen Aachen Vetschau en Simpelveld moeten we eerst met de bus naar Vetschau gebracht worden. Want het spoor is na het eindstation van de ZLSM onderbroken. Er is geen doorgaande verbinding meer met het Aachen Hbf.

Er waren plannen voor een onderdoorgang voor de museumlijn, maar die raakten al snel in de ijskast vanwege het slechte economische klimaat. En zelfs zonder der charter bussen die voor ons ingezet worden schijn je vrij gemakkelijk van Vetschau in de binnenstad van Aachen te kunnen komen. 

Er komen weer een paar straaltjes zonlicht die het eindblok belichten en daar maak ik dan weer snel gebruik van. Ik zie ook een sperwer met een muis als ik weer richting Simpelveld kijk, maar als de rammelende Schienenbus eraan komt gaat hij er snel met zijn buit vandoor en wij maken ons klaar om in te stappen. We nemen het laatste rijtuig zodat we in Simpelveld weer vooraan staan. 

Deze Schienenbus was geschikt voor het afhandelen van post. Mijn belhamels vallen al snel in slaap tijdens de rit naar Simpelveld. Daar aangkomen willen ze naar de loods waar de oude locomotieven staan die gereviseerd worden. Ik zie het niet zitten tot ze wijzen op de kleine Adler. Het origineel toen nog, dat werd jaren later door brand in het spoorwegmuseum in Duitsland verwoest en herbouwd. Ik stap in als een koningin en laat me rijden naar de werkplaats van de ZLSM.