Zwinglipasshütte 1999 m
De Zwinglipasshütte bevindt zich op een hoogte van bijna 2000 m boven Wildhaus op de hellingen van de Altmann.
Coordinaten 47.233164, 9.376141
2'746'705E 1'233'171N
Hoe bereikt u Wildhaus
Per auto
U bereikt vanuit Nederland eenvoudig Merishausen. Er zijn vele mogelijkheden, snelle routes, maar ook mooie langzame routes die u vanaf de grens laten genieten van de gehele route. Daarna kunt u hier kiezen tussen twee mooie routes door Zwitserland. De ene route gaat via zuidelijke oevers van de Bodensee. De andere route gaat meer centraal door Zwitserland.
Per spoor/bus
U bereikt Basel of Zürich vanuit Nederland eenvoudig per spoor of met het vliegtuig. Vanaf Basel gaat u via Zürich naar Buchs SG. Vervolgens gaat u met de bus verder naar Wildhaus.
Aanlooproute naar de Zwinglipasshütte
Van Wildhaus oder Gamplüt over de Chreialp naar de Zwinglipasshütte
De normale route naar de Zwinglipasshütte loopf u van Wildhaus door de Flürentobel (kloof) naar de langgerekte Alp Tesel. Deze is ook bereikbaar vanaf het bergstation van de Gamplütbahn. Een goed aangelegd en onderhouden bergpad slingert door de steile helling "Schnüer" en voert over de hellingen van de Chreialp naar de hut. De afdaling via de Chreialp en Mutschensattel terug naar Alp Tesel biedt een zeer aantrekkelijke rondwandeling.
Wildhaus Post - Flürentobel - Chreialp - Zwinglipasshütte
Vanaf het postkantoor in Wildhaus loopt u naar de grote wandelparkeerplaats bij de brandweerkazerne en volgt de borden richting Gamplüt. Mensen die aankomen per auto kunnen op de parkeerplaats bij de brandweerkazerne parkeren. Kort nadat het pad onder de gondellift door is gegaan, slaat u rechtsaf de Flürentobel (kloof) in. U kunt hier ook direct komen door vanaf het dalstation van de Gamplütbahn, maar dit is nauwelijks sneller. Door de Flürentobel en aan het begin van de Teselalp slaat u rechtsaf. Bij de berghutten begint het steile gedeelte van de tocht door de Schnüer, langs de hutten op de Chreialp. Er zijn verschillende alternatieve routes mogelijk in het zicht van de hut, volg bij twijfel altijd de wit-rood-witte markeringen.
Variant: Van Gamplüt
Vanaf het bergstation van de Gamplütbahn neemt u de kortere alpenroute naar Fros en vervolgens een korte afdaling van Alp Fros, waar u op de normale toegangsroute naar de hut komt.
Wandeltijd: 3 u
Moeilijkheidsgraad: T2
Hoogtemeters: + 940 m
Informatie over de Zwinglipasshütte
Hüttenwart
De Hüttenchef is Hans Egli, telefonisch bereikbaar onder +41 79 449 94 33, u kunt hem hier mailen. Reserveren kunt u maken bij Ruth Lüthi, telefonisch bereikbaar onder +41 71 565 36 21. U kunt haar hier mailen.
Openingstijden
De hut is geopend gedurende de maanden mei tot en met oktober. De hut is niet alle dagen open. Het Schutzraum is het hele jaar door geopend.
Overige informatie
De hut beschikt over 40 slaapplaatsen. De slaapplaatsen zijn verdeeld over diverse ruimten. De slaapplaatsen zijn met dekbedden uitgerust. Het gebruik van een huttenslaapzak´/kussensloop verplicht.
Het Winterraum/Schutzraum heeft 8 slaapplaatsen en is het gehele jaar door geopend. In het Schutzraum bevindt zich een Noodtelefoon en kookgelegenheid. Toegang is uitsluitend te verkrijgen via de reservering service van de hut. U wordt verzocht deze ruimte met zorg te behandelen en net zo achter te laten, als u haar heeft aangetroffen. Voor de toegangscode dient u te bellen met +41 71 565 36 21.
Elke boeking voor reservering is pas geldig nadat deze door de hut is bevestigd. Voor last minute reserveringen of veranderingen kunt u uitsluitend het volgende telefoonnummer gebruiken +41 71 565 36 21.
Betaling is uitsluitend mogelijk met contant geld, in CHF of Euro.
In de Zwinglipasshütte worden eenvoudige gerechten aangeboden en een beperkt aantal dranken. De filosofie van de hut is een eenvoudige herberg. Door het gebruik van de Höttetragente. Ik zal hieronder wat meer over hen vertellen.
Het concept van de Zwinglipasshütte is onder andere vrijwillige bediening en een eenvoudige hutbediening. Geheel in lijn met die filosofie biedt de hut een eenvoudig maar heerlijk halfpension aan.
In 2017 is de hut uitgebreid met een aanbouw en is de bestaande hut gedeeltelijk gerenoveerd en verbouwd. Hierdoor hebben de vrijwillige Hüttenwarten nu eigen slaapruimte tot hun beschikking. Toiletten werden in het gebouw geintegreerd, nieuwe wasruimten werden gemaakt en de rioolwaterafvoer werd aan de nieuwe eisen aangepast.
Honden kunnen op aanvraag worden toegelaten bij de hut.
Höttetragente / Huttendragers
De Höttetragente is een tradioneel evenement van de SAC sectie en vindt sinds 1971 elke laatste zaterdag van juni plaats. Alle leden, van jong tot oud, doen mee. Dit maakt het tot het leukste en gezelligste evenement van de SAC sectie. Tijdens dit evenement worden de basisvoorraden voor de hut voor het zomerseizoen klaargemaakt.
Ongeveer 6 tot 7 ton aan materiaal wordt vanaf de Chreialp naar boven gebracht. Met de hulp van ongeveer 130 "Sherpa's" van de Zwinglipass is het werk rond lunchtijd voltooid. Het maakt daarbij nit uit wie hoeveel gewicht draagt. Deelname en het gezamenlijk voltooien van de taak staan centraal. Aansluitend is er een gezellig samenzijn met een stevige soep. (Die ze volgens mij dan meer dan verdiend hebben) Koffie en gebak zijn ook inbegrepen. Het is altijd een uitdaging voor het keukenpersoneel. In verband met de klimaatdiscussies en milieuproblemen is de SAC sectie met hun Höttetragente zeer modern geworden.
Vanwege de bezetting van de hut, kan de keuken ondanks de zeer ruime opslagruimtes, geen voedselvoorziening voor het hele seizoen garanderen. Tussentijds transport per helicopter is helaas nog steeds noodzakelijk. Deze vluchten zullen echter tot een absoluut minimum worden beperkt.
De Höttetragente maakt deel uit van de Zwinglipass en tot de sectie Toggenburg. De jaarlijkse zeer grote deelname bewijst dat het evenement populair en gevestigd is. De Höttetragente krijgt ook veel media-aandacht.
Wandelmogelijkheden rond de Zwinglipasshütte
De mogelijkheden rond de Zwinglipasshütte zijn legio. Zowel aangename ontspannen bergwandeltochten tot uitdagende kletterroutes op de steile hellingen. Het gebied rond de Zwinglipas biedt alles wat een sportieveling zich maar kan wensen. De majestueuze Altmann, met zijn vele klimroutes, nodigt uit tot klimmen en bergbeklimmen. De top is vanuit het noorden bereikbaar, zelfs voor ervaren wandelaars, en biedt adembenemende uitzichten. Voor velen staat de Alpstein echter bekend als een van de mooiste wandelgebieden, met talloze mogelijkheden voor korte pauzes in de talloze alpen- en berghutten en pensions. Skitochten zijn een kleine insidertip. Het terrein is alleen veilig te bewandelen bij zeer goede omstandigheden, aangezien er talloze steile stukken zijn.
Kletteren
Opgericht door Bruno Bösch, berggids, Alt St. Johann. De Klettergarten is online hier.
In de directe omgeving en de wijdere omgeving van de hut bevinden zich vele prachtige klimgebieden in de beste kalksteen: Gätterifirst, Kreuzberge, Dreifaltigkeit, Fälentürm, en vooral op de huisberg van de Zwinglipashütte, de Altmann, de op één na hoogste bergtop van het Alpsteinmassief. Zelfs ervaren bergbeklimmers kunnen de felbegeerde top beklimmen via de vette maar gemakkelijke normale route vanuit het noorden.
Routes van verschillende moeilijkheidsgraden, van 2a (Schaffhauser Kamin) tot 6c+ (Via Hacky Sack), leiden over diverse bergkammen of via de zuidwand naar de top van de Altmann. De klimgids is verkrijgbaar bij de hut.
Mogelijke topbeklimmingen
Mogelijke topbeklimmingen van de Zwinglipasshütte:
- Altmann
- Säntis
- Öhrlikopf
- Silberplatten
- Gams-Choof
Mogelijke tourtochten
Mogelijke tourtochten vanaf of naar de Zwinglipasshütte:
- Jöchliturm: Oversteek van de Jöchliturm - Nädliger (normale route) T4
- Westelijke Fählenturm / Fählenturm westtop, vanuit Brüllsau via de westgraat, afdaling naar de Zwinglipasshütte
- Chreialpfirst: Rondwandeling vanuit Gamplüt via de Zwinglipasshütte. WT4+ (sneeuwschoenwandeling)
- Wildhaus - Gamplüt oder Flürentobel - Tesealp - Chreialp - Zwinglipasshütte (geschikt voor families).
Variant 1: met de stoeltjeslift tot Gamplüt
Variant 2: Tesealp - Alp Grueb - Mutschensattel - Chreialpfirst - Zwinglipasshütte - Wildhaus Gamplüt - Wildhuser Schafberg - Jöchli - Nädliger - Sattel (P 2334) - Zwinglipasshütte. Uitdagende wandeling waarvoor een goede conditie vereist
is.
Variant 1: Beklimming van de Altmann (alpien terrein op rots, deels blootgesteld)
Variant 2: Afdaling naar de Rotsteinpass door de Fliswand - Säntis - Lisengrat - Rotsteinpass - Fliswand - P 2334 - Zwinglipasshütte (uitdagende wandeling waarvoor een goede conditie vereist is)
Variant: Start op de Schwägalp (alleen geschikt voor zeer getrainde bergwandelaars) - Hoher Kasten - Stauberernkanzel - Saxer Lücke - Mutschensattel - Chreialpfirst - Zwinglipasshütte
- Wasserauen - Bogartenlücke - Marwees - Wideralpsattel - Rotsteinpass - Fliswand - P 2334 - Zwinglipasshütte (uitdagende wandeling die een goede conditie vereist.
- Zwinglipasshütte - Zwinglipass - Häderen - Fälensee - Bollenwees - Plattenbödeli - Brülisau (geschikt voor gezinnen)
Geschiedenis van de Zwinglipasshütte
De sectie had al vroeg de intentie om een eigen hut te bouwen. Met het oog op een betere toegang tot de omliggende bergen had de sectie actief meegewerkt aan de aanleg van de paden naar de Speer en de Säntis.
In 1871 begon de aanleg van het pad naar Säntis, via de Tierwies, samen met het Säntis-gedeelte. In 1872 was het pad naar dit punt voltooid en werd de eerste Tierwies-hut ingewijd. Deze hut diende als basis voor verdere aanleg van het pad. In de daaropvolgende twee jaar werd het pad naar Säntis voltooid, soms onder moeilijke omstandigheden, en werd de Tierwies-hut uitgebreid. Dit resulteerde in de eerste clubhut, die in 1874 werd ingewijd. Vanwege het toenemende aantal bezoekers werd in 1879 een contract getekend met de eerste vaste huttenwachter. De toestroom van bezoekers bleef toenemen, waardoor de hut in 1891 herbouwd en uitgebreid moest worden. Deze kreeg toen een zadeldak. Omdat de Tierwies in de loop der jaren uitgroeide tot een herberg, werd het in 1904 verkocht aan de Tierwieswirt, die het onderhoud van het pad van Schwägalp naar Säntis op zich nam.
In 1905 werd de Haghütte verpacht. De sectie verpachtte ook de Regelsteinhütte tot 1958. Tijdens de algemene ledenvergadering van 1941 werd besloten om opnieuw een eigen hut te bouwen. Er werd een geschikte locatie gevonden op de Chreialp. De hut kon echter vanwege financiële beperkingen nog niet worden gebouwd.
In 1944 ontstonden er onverwachte problemen bij de grondverwerving op de Chreialp. De Alpencoöperatie stelde hoge eisen. Tijdens de algemene vergadering van 1945 werd besloten de bouw van de hut te overwegen. De grond voor de huidige locatie nabij de Zwinglipas werd pas in 1966 verworven. Het Bundesministerium van Defensie had het terrein al eerder van de schietbaan verwijderd. De sectie nam ook deel aan de bouw van de kabelbaan naar de Chreialp. Dit gaf haar het recht om 50 ton bouwmateriaal te vervoeren.
In 1968 werd unaniem besloten om met de bouw van de hut te beginnen. Dankzij donaties van leden werd CHF 160.000 opgehaald. Hierdoor kon de bouw van de hut uit eigen middelen van de vereniging worden gefinancierd. De toppenceremonie vond plaats op 9 augustus 1969. In november was de hut klaar, met uitzondering van de binnenafwerking. In 1970 werd de hut ingewijd ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de vereniging.
In 1991 werden de kelderruimtes en de wasruimte onder het terras gebouwd. In 2007 werden de houten gevel en ramen vervangen. Deze bouwelementen hielden 38 jaar stand tegen de elementen. In 2009 werden de inmiddels 40 jaar oude keukens in de hoofd- en winterruimtes vervangen. In 2017 onderging de hut een uitbreiding en renovatie. Hierdoor kregen de vrijwillige huttenwachters een eigen slaapplaats, werden de toiletten in het gebouw geïntegreerd, werden er nieuwe wasruimtes gebouwd en werd het afvalwaterzuiveringssysteem aangepast aan de wettelijke eisen.
| Jaartal | Omschrijving |
| 1964 | De onderhandelingen met de Chraialp Alpine Corporation, die twintig jaar lang waren onderbroken, over de bouw van een clubhut in het Chraialp-Zwinglipass-gebied werden hervat. De onderhandelingen begonnen onder sectievoorzitter Ernst Schmid en werden in 1966 afgerond onder voorzitter Hannes Brunner. |
| 1966 | De Alpine Corporation verkoopt grond op de "Klus" aan de sectie SAC Toggenburg |
| 1968 | De spade gaat de grond in! De eerste arbeidsdag op de bouwplaats van de clubhut. Vanaf het allereerste moment begon het harde werk. Ze beginnen met de graafwerkzaamheden, de bouw van een keermuur en het plaatsen van een toilet. Op deze eerste dag zijn er 25 mensen aan het werk. |
| 1969 | Op 7 en 8 augustus wordt de hut geopend. Karl Grob uit Wattwil is de eerste Hüttenchef. Het eerste Hüttenbuch is nog een voortzetting van de bouwers. De eerste betalende gasten worden geregistreerd. |
| 1970 |
Met miserabel weer, te weten sneeuw en koude, wordt het keukenmeubel naar de hut getransporteerd. Boven aangekomen moet elke meubelstuk gewassen en gedroogd worden. De officiele inwijding van de hut, die samenvalt met het 100 jarige bestaan van de SAC sectie Toggenburg. Er worden in en bij de hut ongeveer 380 personen verzorgd. |
| 1971 | De eerste Hötteträgente: 7,5 Ster Hout / 750 liter wijn / 150 kg suiker / 30 liter petrolium / 10 liter benzine / reddingsmateriaal & kist. |
| 1978 | Hüttenchef Karl Grob treedt af na een zeer verdienstelijke tijd als chef. Hij heeft altijd voor een fijn werkklimaat bij de hut gezorgd. Zijn opvolger en daarmee de tweede Hüttenchef, wordt Emil Brägger uit Ulisbach. |
| 1979 | De SOS telefoon wordt aangesloten |
| 1983 | De installatie van de electrische verlichting boven de werkbladen in de keuken en in de kelder als ook in het Winterraum begonnen. Het werd licht uit de nieuwe 200 Watt zonnecellen. |
| 1990 | Tijdens de bijeenkomst van de Hüttenbaukommission (voorzitter is Vice President Fritz Schiess, Wattwil) met de uitwerking van een project om de hut uit te bouwen. |
| 1991 |
Tijdens de bijeenkomst van de leden van de sectie keurt het project om de hut uit te bouwen goed. Het gaat om een uitbreiding van de voorplaats zodat een grote houtvoorraad kan worden aangelegd en een wasruimte voor de gasten. Hüttenchef Emil Brägger neemt afscheid als Hüttenchef nadat hij samen met zijn vrouw gedurende 12 jaren voor de gasten heeft gezorgd. Als zijn opvolger wordt Eugen Kressibucher uit Ulisbach gekozen. Het begin van de bouwwerkzaamheden aan de hut worden opnieuw door vele vrijwilligers uitgevoerd. Het nieuwe terras wordt nog datzelfde jaar ingewijd. |
| 1995 | In Wildhaus en op Gamplüt en tot slot bij de hut gevierd worden, 125 jaar SAC sectie Toggenburg en 25 jaar Clubhuis Zwinglihütte. |
| 1996 | Eugen Kressibucher brengt een plastic vat met leidingen en slangen naar de hut. Het vat is aangesloten op de watertank bij de ingang van de houtopslag en levert dankzij moderne filters direct klaar drinkwater. |
| 2006 | In dit jaar wordt de Höttetrangente begeleid van de Zwitserse televisie, en op 25 juni worden de beelden in de Tagesschau (nieuws) getoond. |
| 2007 | De algemene ledenvergadering keurt de renovatie van de buitenkant van het clubhuis goed. Alle ramen en luiken worden vervangen. De renovatie van de gevel begint. Opnieuw worden vele uren vrijwilligerswerk verricht. |
| 2010 |
De algemene vergadering keurt de renovatie van de twee keukens goed. Onder leiding van huttenmanager Eugen Kressibucher werken de leden van de sectie aan de sloop van de oude keukens. De oude materialen worden gereedgemaakt voor transport per helikopter naar de vallei. De keukenuitrusting is in de vallei voorgebouwd/gemonteerd; de nieuwe tegels, fornuizen en ovens staan klaar. Alle bouwmaterialen worden per helikopter naar de hut gevlogen. Het is de Höttetragente (Hüttendraagfeest) met prachtig weer. De clubhut bestaat 40 jaar en de huttendirecteuren Eugen en Marie-Louise Kressibucher organiseren het draagfeest voor de twintigste keer. Omdat de sectie ook haar 140-jarig jubileum viert en de bergreddingsdienst haar 100-jarig jubileum , vindt er een zorgvuldig geplande Höttetragente (Hüttendraagfeest) plaats. Een alpenhoorntrio begeleidt het draagfeest van Alp Tesel via Chraialp naar de hut, onder het motto: Alles is beter met muziek. Het duo "Barfuessmusig" speelt tot in de middag in de hut. Samen met het alpenhoorntrio en de drie alpenklokken van de hut laten ze prachtige klanken tot ver in de Altmanner bergwereld weerklinken. |
| 2012 |
De eerste huttendragers, onder leiding van de nieuwe huttenmanager Hans Egli, brengen diverse nieuwigheden met zich mee: voor het eerst rode wijn in flessen, alcoholvrij gefermenteerd appelsap (Möhlsap) en bier in blik (Quöllfrisch van de Locherse Brouwerij Appenzell). Omdat ook de drankkratten en diverse serviesstukken vervangen moeten worden, komt de totale belasting van de huttendragers van 2012 uit op ongeveer 6 ton. De 109 deelnemers aan de dragers hebben zich enorm ingezet en kunnen rond 13.00 uur in de rij staan voor de lunchsoep. |
| 2013 |
Het seizoen begint in mei met een nieuwe aanbieding: halfpension kunt u bij uw reservering voor een overnachting in de hut bestellen. Er zijn diverse producten beschikbaar die u in de hut kunt bewaren om te conserveren; er is dus geen vers vlees van de slager of verse groenten. De SAC viert haar 150-jarig jubileum. Ter gelegenheid hiervan biedt de afdeling Toggenburg van 24 tot en met 28 juni vijf willekeurig geselecteerde schoolklassen de mogelijkheid om de huttenactiviteit en de omgeving te ervaren. Ondanks het koude weer (regen en sneeuw) gedurende de week, waren alle vijf klassen aanwezig. Op de middag van de aankomstdag worden er speciale activiteiten aangeboden: flora/dierkunde/geologie/grotonderzoek. Op de ochtend van de tweede dag is er een huttendracht; de leerlingen dragen hout van de Chraialp naar de hut. |
| 2015 | De algemene vergadering heeft met een zeer duidelijke meerderheid ingestemd met het bouwplan voor de renovatie/uitbreiding van de hut en de sanering van de riolering. De gedetailleerde planning moet leiden tot een project met een kostenraming, die noodzakelijk is voor de bouwvergunningsprocedure. De bouw start naar verwachting zo mogelijk in 2017. |
| 2016 | De algemene vergadering keurt unaniem een bouwkrediet van CHF 1.330.000,00 goed voor de uitbreiding en renovatie van de clubhut aan de Zwinglipas. |
| 2017 |
Hoewel de bouw vanwege hevige sneeuwval met precies een maand moest worden uitgesteld tot 1 juni, en ondanks de brand begin september, werden de uitbreidings- en renovatiewerkzaamheden volgens planning afgerond. Op de Zwinglipas staat nu een prachtige hut, zowel van binnen als van buiten. Eind november werd deze na inspectie door de brandweer eindelijk in gebruik genomen. De bouw begon op 1 juni, toen de graafmachine Alp Tesel verliet voor de tweedaagse tocht over de Mutschensattel, Roslenfirst en Chraialpfirst naar de hut. Deze extreem veeleisende tocht, over steile hellingen en over uitgestrekte, steile sneeuwvelden, was al het eerste hoogtepunt van de hele bouwperiode en vergde enorm veel van de chauffeur. Het graafwerk duurde ongeveer drie weken en het gesteente moest dagenlang met een grote sloophamer worden losgebroken. Eind juni waren de muren van het nieuwe gebouw gebetonneerd en waren de muur- en raamopeningen door het puin van het oude gebouw uitgegraven, evenals het betonneren van de buitentrap, en werden de voorbereidingen voor de bouw getroffen.
Tegelijkertijd werden de rioleringen aangelegd naar het nog aan te leggen biologische beplantingsbed voor de afvalwaterzuivering. Ceremonie van het hoogste punt: Op 14 juli was het zover: de elementen van het nieuwe gebouw werden per helikopter in 55 rondvluchten van Alp Fros naar de Zwinglipas gevlogen. De lancering vond kort voor het middaguur plaats; om 18.00 uur werd het laatste element geplaatst en werd de hoogste boom aan de bergkam vastgezet. Dit was de eerste demonstratie van hoe harmonieus het nieuwe gebouw de bestaande structuur aanvult. Binnenwerk: In de weken die volgden, vorderden de binnenwerkzaamheden en de dakbedekking snel. Ook werd begonnen met het aanbrengen van de shingles op de gevel. Er was veel vrijwilligerswerk bij dit project betrokken.
Medio augustus begon de binnenwerkzaamheden van de bestaande hut, inclusief de bouw van de dakkapellen aan de oostzijde. Eind augustus was de winterkeuken klaar voor gebruik. De woonkamer werd leeggehaald en de muur tussen de keuken en de voormalige winterkamer werd verwijderd. Brand van 2 september Op de avond van 2 september brak er brand uit in de winterkamer bij de schoorsteen. Dankzij vele gelukkige omstandigheden kon de brandweer de brand blussen. Met uitzondering van de gevel, die voor tweederde beschadigd raakte, bleef de schade beperkt. Het was puur geluk. De renovatiewerkzaamheden in de hut konden zonder onderbreking worden voortgezet. Extra arbeiders werden ingezet om de gevel te herstellen. Daardoor had de brand weinig invloed op de geplande oplevering van de hut. Eind september waren de binnenwerkzaamheden, inclusief de elektrische en sanitaire installaties, praktisch voltooid. In oktober werden de meubels geplaatst, de muren geschilderd en werden vele kleine klusjes voltooid.
De bouw werd op 16 november afgerond. Onderhoud Gedurende 23 weken moesten er dagelijks tussen de 5 en 20 bouwvakkers in de hut worden gevoed. De meesten kregen volpension, d.w.z. ontbijt, ochtendsnack, middagsnack, middagsnack en diner, en bleven overnachten in de hut. Naast de daggasten, die meestal rond lunchtijd het terras bevolkten wanneer de bouwvakkers gevoed moesten worden of in de salon bediend wilden worden, waren er 950 overnachtende gasten. De ongeveer 100 vrijwillige huttenwachters hadden de hele zomer een zeer veeleisende taak. Een grote dank gaat uit naar hen en de ongeveer 20 vrijwillige helpers tijdens de bouw. Een grote dank gaat uit naar de architect voor de succesvolle architectuur, naar het bouwmanagement voor hun onvermoeibare steun, en vooral naar alle arbeiders van de ongeveer 20 bedrijven die in de hut werkten. Ze hebben allemaal uitstekend werk geleverd. Er heerste altijd een zeer goede sfeer.
De clubleden kijken uit naar volgend voorjaar, wanneer de nieuwe hut op de proef zal worden gesteld. Het wordt op 30 juni 2018 geopend ter gelegenheid van de Hötteträgette. |
Benodigde materialen
Zorg ten allen tijde voor de juiste materialen. Indien u wilt kletteren en (nog) niet over de jiuste materialen beschikt, neemt u dan vooral contact op met de berggids Bruno Bösch, Alt St. Johann. De Klettergarten is online hier met meer informatie over kletteren.
Het is voor iedereen, kinderen en volwassenen, belangrijk om over de juiste materialen als helm en harnas, touwen. Geef vooral het juiste voorbeeld aan uw kinderen. Gebruik zelf ook helm en harnas als dit voor uw kinderen ook gewenst is. Gebruik touwen om uw kind aan uzelf te bevestigen.
Benodigd kaartmateriaal:
- 1114 Neslau
- 1115 Säntis
- 1134 Walensee
- 1135 Buchs