Tja, het is misschien wat verwarrend, de ene site geeft aan dat de hut op 3597 m ligt, de site van het Rifugio Marco e Rosa spreekt van een hoogte van 3610 m.
U bereikt Merishausen of Basel in Zwitserland vanuit Venlo in Nederland via diverse routes die u vindt op mijn download pagina. Snelle routes, maar ook langzame. Voor elk wat wils.
Dat laatste geldt ook voor de voor de routes die ik u hieronder toon. Het zijn stuk voor stuk mooie routes door Zwitserland.
U bereikt zowel Basel als Zürich eenvoudig vanuit Nederland met de trein, of indien u wenst per vliegtuig.
Eenmaal in Zwitserland neemt u de trein naar Chur. Daar kunt u overstappen op de rode treinen van de RhätischeBahn (RhB) en u reist naar St. Moritz. Daar stapt u over op de "Bernina Express" en geniet van de tocht naar de top van de Berninapass. Net voor u de top bereikt, komt u bij uw eindstation Diavolezza.
Rifugio Marco e Rosa: Toegang vanaf het zuiden is gevoelig voor vallende rotsen en omvat lastige gletscherpassages.
Als u vanuit het zuiden komt (Val Malenco IT - Rifugio Marinelli-Bombardieri - Vedretta di Scerscen Superlore) is er een grote kans op vallende rotsen onder de hut en de gletscher heeft veel, soms grote, spleten als gevolg van het hevige smelten van de gletscher.
Van Diavolezza via Fortezza naar de Rifugio Marco e Rosa.
Tegenwoordig een meer gebruikelijke en veilige toegang naar de Rifugio Marco e Rosa. De klim over de Fortezza is gemarkeerd en beveilligd met ringbouten (abseilpunten voor de afdaling, hoewel de hele Fortezza ook beklommen kan worden). De route wordt als gemakkelijk beschouwd. Omdat de route echter over gletschers loopt, moet u rekening houden met het risico om in gletscherspleten te vallen. Touwen zijn essentieel.
Diavolezza - Vadret Pers
U bereikt Diavolezza met een gondel vanaf het station van de RhB, een snelle gondel die u snel ongeveer 1000 m laat steigen. Persoonlijk kan ik niet tegen zo'n snelle gondel. Ik heb deze 2 keer geprobeerd en beide keren met de ambulance helicopter afgevoerd. Ik plaats daarom hier een waarschuwing. Er zijn mogelijkheden om naar Diavolezza te lopen. U vindt deze routes bij mijn pagina Berghaus Diavolezza, hier kunt u eventueel ook een eerste overnachting maken.
Vanaf Diavolezza op 2972 m, volgt u een klein wandelpad direct naar het zuiden, eerst over het blauw-wit gemarkeerde pad dat naar de Via Ferrata op de Piz Trovat leidt, en vervolgens direct naar beneden naar Vadret Pers op ca 2700 m. Andere afdalingen naar de gletscher zijn ook mogelijk.
Vadret Pers - Rifugio Marco e Rosa
Steek de gletscher over in zuidwestelijke richting, richting Isla Persa. Afhankelijk van de omstandigheden:
Klim vanaf daar over de eerste rotsformatie naar de oostkant (ongeveer 15 m) en bereik de richel aan de westkant. Volg deze richel, uiteindelijk leiden de getrapte rotsen naar de bovenste rotsformatie, die aan de westkant beklimt.
Dit leidt naar P 3481. Klim nu in een overwegend zuidelijke richting over de gletscher omhoog naar het Bellavista Terras (ongeveer 3700 m). Ga naar het zuidwesten en beklim het Bellavista Terras tot ongeveer 3760 m, waarbij u de steile helling westwaarts afdaalt en steekt u een kloof over op ongeveer 3600 m. Ga verder onder de Crast'Agüzza door tot u de Fuorcla Crast'Agüzza en de Rifugio Marco e Rosa bereikt.
Variant 1: van Chamanna da Boval/Bovalhütte
Deze variant is niet de beste en veiligste route van de Chamanna da Boval CAS naar de Fuorcla Crast'Agüzza, maar dient ook als toegang tot de Palü, de Bellavista en de Piz Bernina vanaf de Boval-zijde. Vanaf de Chamanna da Boval (2494 m) leidt een goed pad zuidwaarts het morenen-dal in en bij P 2467 op de morene. Hier verlaat u de morene en klimt naar het oosten omlaag naar de gletscher. U steekt over de grotendeels open gletscher in het oosten over en daalt vervolgens licht af naar het begin van een zijmorene, die voor de voet van Isla Persa ligt. Van daaruit klimt u via haarspeldbochten over steile puinhellingen op een open pad. Het pad buigt dan naar het oosten af en bereikt P 2720. Ga nu zuidwaarts over het pad naar de Vadret da la Fortezza, waar u de hoofdroute bereikt.
Variant 2: Door Morteratsch
De variant via Isla Persa is ook direct vanaf Bahnhof Morteratsch te bereiken. Deze variant wordt voornamelijk gebruikt voor de afdaling. Vanaf Morteratsch, treinstation, neemt u het brede pad zuidwaarts over het voorland van de Morteratschgletscher. Hier geven tijdlijnen aan waar de gletschertong vroeger lag. Afhankelijk van de huidige omstandigheden maakt u een kleine lus naar rechts (richting het westen) de Morteratsch gletscher op en vervolgens oostwaarts naar het begin van het pad in de rotsen van Isla Persa ten zuiden van Vadret Pers, waar u de variant vanaf de Chamanna da Boval tegen komt. De route slingert nu steil omhoog over een open pad. Het pad buigt vervolgens linksaf de rotsen in en bereikt de top van Isla Persa. Het pad buigt vervolgens naar het oosten af en bereikt P 2720. Ga nu zuidwaarts over het pad naar Vadret da la Fortezza, waar u de hoofdroute bereikt.
Wandeltijd: 4 u 30 min tot 6 u 30 min
Moelijkheidsgraad: WS+, lk
Hoogtemeters: + 1130 m / - 500 m
Vertrekpunt is het Bergstation Diavolezza
Vanaf Chamanna da Boval duurt het ongeveer een half uur, en vanaf Morteratsch duurt het ruim 2 uur langer.
Historische feiten:
JF Hardy en ES Kennedy bereikten samen met Peter en Florian Jenny en Alexander Flury voor het eerst de Crast'Agüzza op 23 juli 1861. FF Tuckett en EN Buxton staken als eersten over op 28 juli 1864, samen met Peter Jenny, Christian Michel en Franz Biner.
Hüttenwart is Giancarlo Lenatti die u hartelijk ontvangt bij de hut met zijn huttenteam.
Huttentelefoon: +39 347 256 3096 ook het Zwitserse nummer wordt als huttentelefoon aangegeven +41 34 251 53 70
Hier kunt u uw overnachting in het Rifugio Marco e Rosa online boeken.
De hut is eigendom van de CAI, afdeling Valtellina.
De Refugio Marco e Rosa is geopend van juni tot en met september en tijdens de weekenden in het voorjaar. Een en ander afhankelijk van de weersomstandigheden en de sneeuwconditites.
De hut beschikt over 80 slaapplaatsen en is recentelijk gerenoveerd. In de zomer van 2002 werd de nieuwe Rifugio Marco e Rosa gebouwd. Een foto van het oude ziet meer naar benede n op de pagina.
U bent verplicht uw overnachtingen te reserveren. Gebruik de link in die hierboven is genoemd.
Voor meer informatie gelieve contact met de hut op te nemen.
Het is een hoog alpine hut, waar u over gletschers moet om haar te bereiken. De tochten er naartoe zijn vrij zwaar, zeker als u niet gewend bent lange tochten op grote hoogte te maken. De hut heeft echte veel te bieden. Veel meer nu, dan toen ik haar in 1988 voor het eerst bezocht. De grotten van Scerscen zijn vlakbij als u daarin geinteresseerd bent.
Mogelijke topbeklimmingen vanaf het Rifugio Marco e Rosa zijn:
Mogelijke tourtochten die onder ander te maken zijn:
Voor deze tocht moet u absoluut over een goede gletscher uitrusting beschikken. U kunt absoluut niet zonder touwen. Voor de gletschers die u oversteken moet is een pikhouweel geen overbodige luxe en zelfs klimijzers zijn dat niet. Maak deze tochten het liefst alleen samen met een locale berggids die de situatie ter plaatse kent. Plus zorg voor goede grensdocumenten. De hut ligt precies op Italiaans grondgebied.
Benodigde kaarten:
Het eerste gebouw werd in 1913 gebouwd op initiatief en financiering van het echtpaar Marco De Marchi en Rosa Curioni, met een belangrijke bijdrage aan de algemene organisatie door de bergbeklimmer Alfredo Corti, een grote persoonlijke vriend van Marco en Rosa.
Aan de bouw van de berghut, vernoemd naar het echtpaar De Marchi, namen talrijke berggidsen deel, waaronder Christian Klucker , van het Zwitserse bouwbedrijf Issler en talrijke Italiaanse arbeiders. De Marchi benadrukte in zijn inauguratietoespraak dat de geboorte van de berghut Marco en Rosa, die op de grens tussen Zwitserland en Italië staat, het resultaat is van de samenwerking tussen de bevolkingen van de twee landen en een tastbaar teken is van «vruchtbare vrede voor de toekomst» .
In 1964 bouwde de Italiaanse Alpenclub van Valtellina een groter gebouw, een paar meter boven het origineel. De huidige berghut werd in 2003 geopend, na renovatie van de berghut uit 1964, terwijl de berghut uit 1913 dienst deed als opslagplaats en winterverblijf, altijd open.