In het voorjaar van 2021 verdiepte de relatie tussen een van mijn beste vrienden en mij zich. Johan kwam naar Västerbotten en bleef ruim een week hangen. Het gevolg was dat ik daarna wilde afreizen naar Sveg. Geen gemakkelijke reis, maar ik vond dat het dat wel waard was. En zo kwam ik dan begin mei aan in Sveg. 

Aanvankelijk voor 3 tot 7 dagen, maar dat bleef al snel meer. Veel meer. Want de vraag om samen te gaan wonen kwam. Aangezien ik al heel lang van hem hield was dat geen moeilijke stap om te nemen en dus gingen we mijn verhuizing al op dat moment voorbereiden.

Uiteindelijk verhuisde ik definitief eind september en half oktober kwamen mijn spullen aan in Sveg. 

Bitterzoet is het wel omdat mijn interesse uit gaat naar het biosfeergebied Vindelälven-Juhtáttahkka. Maar internet is niet voor niets uitgevonden en er zijn bussen en treinen die me naar het noorden kunnen brengen. En daaronder is natuurlijk de Inlandsbanan. 

Aan de andere kant heeft wonen tegenover het lieflijke "Gammalgården". oude tuin, ook zo zijn charmes. Er worden regelmatig activiteiten gehouden al is dat in de Corona jaren wel wat minder dan in andere jaren. We zullen dus maar hopen dat de tijd van covid snel achter ons zal liggen en niet meer zal zijn als een nare herinnering en misschien een nare griep in de toekomst. 

Het was een bijzondere ervaring om weer eens een dienst mee te maken met allerzielen/allerheiligen. Het geeft je toch een beetje een gevoel dat je deel uit maakt van een samenleving. De laatste jaren had ik dat gevoel minder omdat Rusksele zo klein was en de mensen of erg oud waren, of een eigen bedrijf hadden. 

Sveg is meer samengesteld en geeft een fijnere indruk omdat er meer leven is. Het is niet groot, maar heeft toch eigenlijk alles. Van een camping aan de rivier tot een zwembad, maar ook historie, zoals de Gammalgården. Ik denk dat ik me hier wel op mijn plek ga voelen. 

Mijn zus had haar man en caravan achter gelaten op de kleine camping in Lillhärdal op een 30 km van Sveg. Ze kwam mij ophalen en we besloten om de tijd zo goed mogelijk te benutten, er is een heerlijke spa in het hotel, en dat we zouden eten in Vemdalenskalet de eerste avond.

Na een eerste spa bezoek gingen we voor ons avond eten naar Vemdalenskalet. De rendieren begroetten ons zodra we op de doorgaande weg kwamen die van Klövsjö naar Vemdalen loopt. 

We genoten van ons etentje en gingen vervolgens terug voor een tweede sauna rondje voordat we zouden gaan slapen. Ik had wat lekkere devined wijn en bosbessenwijn meegenomen voor wat extra gezelligheid. 

De volgende ochtend genoten we van een heerlijk ontbijt en een heerlijke lunch. Tot het tijd voor vertrek was hebben we genoten van de sauna, met een buitenplaats, en het zwembad. De weg terug naar huis zou een heerlijke verkenning van de omgeving zijn. De foto's van deze dagen vind u hier. 

De ontdekking van de camping in Kluk, Krokom kommun, gaf mijn zus keer op keer een uitvalsbasis voor haar lange verblijf in Zweden tijdens  haar Zweden/Noorwegen reizen elke zomer. 

Na het eerste jaar kwam er een tiny home op camping Ostbacken. In 2023 besluit ik er een week te logeren om samen met mijn zus de nodige dingen te kunnen ondernemen. Maar ook in de jaren daarna was dit een belangrijke uitvalsbasis voor het verkennen van Jämtland. 

We zouden vanuit Kluk een reis maken naar Trondheim in Noorwegen. Hieronder vindt u een knop naar de foto's van ons bezoek aan Trondheim. Ook zouden we een keer een stuga huren op de grens van Jämtland en Dalarna in afwachting van de sleutels van het appartement dat mijn zus op de camping had gehuurd voor de zomer van 2024. De foto's van ons bezoek aan Storfjäten kunt u hieronder aanklikken. Het bestaat uit 4 delen. 

Een andere ontdekking deden we tijdens een rondrit nadat ik in het ziekenhuis was geweest. We zagen een verwijzing naar een oude steengroeve, maar hij is nogal moeilijk te vinden. De foto's van deze oude steenhouwerij aan het water is ondergebracht op een eigen fotopagina. Hieronder kunt u een directe link vinden. Als u in Marieby komt, dan rijdt u het kleine straatje makkelijk voorbij. Zelf hebben we het 2x voorbij gereden voor we het juiste weggetje hadden. 

U mag alleen hopen dat u geen tegenliggers krijgt, want dan zal een van beiden terug moeten. Er zijn geen uitwijk mogelijkheden aangeduid met M. Eerst komt u bij een steengroeve die nog in gebruik is welke u voorbij moet rijden. Zodra u aan het meer komt moet u kiezen links of rechts. De oude groeve ligt rechtsaf. Het weggetje eindigt op een grote parkeerplaats waar ook een utedas is. Vanaf daar kunt u de hele groeve overzien en als u het pad volgt bij de oude haven uitkomt. 

Vanaf camping Ostbacken in Kluk maken mijn zus en ik een tochtje in de avondzon naar Kaxås. De avond is te mooi om er niet van te genieten. We Gaan niet helemaal rechtstreeks naar Kaxås en rijden dan nog een stukje door. We hebben geen vast plan, maar we willen genieten van de heerlijke avond. 

We nemen een route die mijn zus graag neemt met de fiets, electrische fiets moet ik wel eerlijk zeggen, want het is een steile weg omhoog. Maar de bloemen en de uitzichten zijn er naar. 

Dan doen we even boodschappen voor we het kleine weggetje omhoog nemen om daar van de uitzichten te genieten. We rijden nog een stukje door tot we bij een oude watermolen komen. Daar blijven we hangen om foto's te maken en treffen de eigenaar die ons een en ander wil vertellen over de geschiedenis van de watermolen die zijn vader in de jaren 60 kocht en sindsdien in zijn familie was. 

De foto's treft u aan op de pagina Kaxås 2024.

Eind juni besluiten we een bezoek te brengen aan Glösa, niet zo ver van Kluk. Hier is een 1000 m lang openluchtmuseum met:

• Hällristningar
• Älgklanens viste
• Fångstgruputställning
• Vinter aktivitäter

Het gebied is te groot voor mij om in korte tijd helemaal te verkennen en dus wil ik beslist terug en dan met mijn Nikon of Samsung. Voor mooiere en vooral grotere beelden die ik ook kan gebruiken om af te drukken. Het bezoek aan Glösa in 2024 heb ik ook een eigen pagina gegeven.