Rondreis door Zweden 2024
Na de Corona jaren kwam er eindelijk een vakantie voor mij Johan en mij. 2023 was het jaar voor Johan. Eindelijk had hij passend werk gevonden waar hij met zijn bijzonderheden kon werken zonder over zijn grenzen te gaan. Het nadeel? Onze vakantie ging niet door. Het werk was in eertste instantie voor de zomer maar het werd gelukkig een vaste baan. Daarom lieten we het bij een bezoek aan zijn familie met midzomer.
Toen de zomer van 2024 zich aandiende maakten we plannen voor onze vakantie, onze eerste samen. Eerst naar het zuiden met bezoeken aan familie, oude kameraden en een museum dat Johan al heel lang wilde bezoeken. Het museumbezoek staat op een eigen pagina, Het Arsenaal, in het Zweeds Arsenalen. Maar laten we op weg gaan. Van Sveg naar Sandviken. Onze eerste stop bij Johans moeder aan een prachtig groot meer.
Speciaal voor mensen die de Zweedse traditie niet kennen is het leuk om dit mee te mogen maken. Nu ik samenwoon met mijn Zweedse partner mag ik hier gelukkig elk jaar aanschuiven. Maar ook voorheen heb ik vaak met andere families mogen deelnemen aan de midsommerafton.
Maar naast eten en drinken is er ook tijd voor de kinderen van de broer van Johan. Samen met oma en Mats doen ze spelletjes in de tuin bij de heerlijke stuga van oma. Ik geniet op afstand van hun spelletjes. Soms een traan wegpinkend dat ik daar zelf geen deel van uit kan maken omdat ik niet zo lang kan staan.
Met mijn rolstoel zou het kunnen, maar ik heb die thuisgelaten om andere spullen mee te kunnen nemen.
Op weg naar Strängnäs
Nadat we de familie weer bijgepraat hadden gingen we dan op weg voor onze eigenlijke vakantie. Iets waar we sinds Corona naar hadden uitgezien. We kozen ervoor om over de minder grote wegen naar het zuiden te reizen. Ons eerste reisdoel is een B&B in de buurt van Vimerby waar een oude arbeidskameraad van Johan woont. Maar voordat we daar aankomen zullen we een bezoek brengen aan het museum met tanks en andere verdedigings memorablia.
Het is nog niet erg druk bij het museum en we gaan snel naar binnen waar het behaaglijk warm is. Buiten is het inmiddels erg warm geworden, maar dat is voor onze vakantie geen probleem.
De beelden van het museum staan op een aparte pagina. Johan speelt World of Tanks en streamt dat ook op Twitch. Zijn interesse is wat groter dan het mijne, maar mijn interesse fotografie kan ik hier goed in kwijt. Zo hebben we allebei wat.
We hebben een rolstoel gereserveerd zodat ik niet mijn eigen rolstoel mee hoefde te nemen. Die neemt namelijk erg veel plaats in en we nemen liever onze tent mee. Voor het geval dat we ook een nachtje willen kamperen.
Het was zeker voor Johan zeer intressant. Zelf was ik blij dat ik in staat was geweest om een groot aantal voertuigen te fotograferen zonder (al te veel) mensen. Eenmaal buiten stonden de daar opgestelde voertuigen in een beter licht en dus ook deze gefotografeerd. Daarna was het tijd om verder te rijden naar onze geboekte B&B.
Door naar Råshult Gård, Råshult Vimmerby
Onderweg waren we op zoek naar een camping gas container en dat was nog niet zo enkel. We wisten wel dat ze bij onder andere Jula, maar waar vonden we die zonder te ver van onze gewenste route af te wijken?
Een foute interpretatie van de navigatie leidde ons naar een grote rotonde met de vlaggen van Jula. We vonden wat we zochten, inclusief een pomp voor onze luchtbedjes.
Daarna gung het verder en de enige opstopping was nabij het Götakanaal. Daarna werd het weer rustig op de weg. En dus vervolgen we onze route maar we merkten dat we een stop behoefden voordat we Råshult Gård bereikten.
Dus verlieten we onze route en volgende de borden richting Edsbyn en we kwamen al snel bij de ruines terecht bij de Herrgård in Edsbyn. Een kunstcafé was nog open en dus besloten we aldaar wat te drinken en een ijsje te eten.
Echter een ijsje zonder melk is nog een hele opgave en dus zat ik daar met mijn thee en ijsje en Johan keek met een trieste blik naar mijn ijsje. Ik herinnerde hem eraan dat er een Coop was en dat daar misschien een ijsje was zonder melkproteines.
Onze dagen in Råshults Gård
Råshults Gård bestaat uit meerdere gebouwen, het woonhuis, hierboven, en het huis waarin het B&B is gevestigd. En dan de koeistallen. Sommige families met kinderen bezoeken Råshults Gård graag tijdens de "Kosläpp", het uit de stallen laten van de koeien van de boerderij. Dit valt te lezen in het gastenboek en ook in de reviews op internet.
Voor ons zijn de koeien niet zo intresant, maar gezinnen met kinderen kunnen de dieren bezoeken in overleg met de eigenaars. De omgeving is sowieso zeer intressant voor bezoekers met kinderen. Astrid Lindgrens wereld, de geestelijke moeder van Pipi Langkous, is op korte afstand van het pensionaat.
Voor anderen is het een prachtige Herrgård met heel veel historie. Die eetzaal is ingericht alsof we ineens 100 jaar in de tijd terug zijn gegaan. Het prachtige houtsnijwerk van de stoelen is fantastisch. De lamp boven de tafel is, hoewel nu van een gloeilamp voorzien, een reliek uit een vergeten tijd.
De woonkamer die een open verbinding heeft met de eetzaal, is wat moderner ingericht. Maar het doet niets af aan het historische karakter van de eetzaal. De keuken is voorzien van alle mogelijke moderne apparaten en toch waant u zich toch ook daar in een oude sfeer. In de koelkast hebben alle 4 de kamers een ruime plaats voor hun spullen.
De keuken is voorzien van alle gemak en toch kan u zich voorstellen hoe moeders hier 100 jaar geleden hun maaltijden kookten voor hun gezinnen. Ik zou nog wel meer willen weten over de historie van Råshults Gård. Misschien dat ik dat in de toekomst nog ga doen.
Ik kan het in ieder geval aanraden aan zowel mensen die een nachtje over blijven op doorreis als aan mensen die de prachtige omgeving verder willen verkennen.
Het huis is niet geheel rolstoeltoegankelijk, maar als u zich inom huis met krukken kunt redden, dan is dit een prachtige locatie. Er bevindt zich namelijk een kamer op de begane grond en tevens is er achter de keuken een douche en toilet.
De omgeving van de Råshults Gård is werkelijk prachtig met haar koeien en haar fruitbomen. Als we aankomen komt de regen met bakken uit de hemel. Ik moest gelijk denken aan de uitdrukking, het regent pijpestelen.
Gelukkig is het weer daarna prachtig en kunnen we genieten van het zonnetje. We brengen bezoekjes aan Dennis en ik geniet van wat extra rust als de heren naar een festival willen. Zij mogen van mij, ik blijf graag op ons vakantieadres voor deze dagen.
Van de slaapkamers liggen er 3 op de eerste verdieping en 1 op de begane grond. De namen van de kamers zijn Förmakerummet, de ouderslaapkamer op de begane grond en boven is Nr 2 vernoemd naar oma van vaderszijde, farmorsrum, Nr 3 is de logeerkamer en Nr 4 is vernoemd naar opa van vaderszijde, farfarsrum. Oma van moederszijde heet mormor en opa van moederszijde heet morfar.
Op bezoek bij een oude arbeidskameraad
Met een picknickmand wa Johan op weg naar de voordeur van zijn oude vriend. Ik wachtte even om te genieten van deze prachtige boerderij die eigendom was geweest van zijn oom, zo zou hij me later vertellen, en zijn vader woonde in het kleinere huis aan de zij kant. Aan de andere kant, waren de boerenschuren.
Het weer gaat een beetje op en neer, maar we genieten toch het meest. De heren starten de BBQ, we gaan de weergeesten maar niet uitdagen en besluiten binnen te eten. Want hoewel het het ene moment prachtig weer is, het volgende komen er wat waterdruppels naar beneden.
Ik moet het erkennen, deze heren, zwowel Dennis als Johan, kunnen heerlijk koken. Ik hoef er weinig aan te doen. Ik ga voor de salade omdat ik die erg fijn gesneden moet hebben om geen pijn te krijgen in mijn mond.
Voor mij is er, zoals elke avond nog, kip op het menu. Helaas kan ik de heerlijk geurende worstjes en andere delen van het varkentje niet eten zonder ziek te worden. Maar daar willen we niet aan denken, dus houd ik me aan de kip. Ik kom niets te kort.
Behalve misschien dan de langevingers die ze ergens op de kop hebben getikt en voor mij geheim gehouden werden. Ik heb ze echter toch gevonden hoor.
Weer op weg naar het Zuiden.
We vertrekken vroeg naar het zuiden. Het weer vandaag zit mee en dus genieten we volop. We passeren het Ikea Museum, maar ons doel voor vandaag ligt nog zuidelijker.
Uiteindelijk komen we aan op de parkeerplaats waar we een streamer zullen ontmoeten waarmee Johan al een hele tijd contact heeft. Ze spelen soms beiden samen, soms zodat anderen mee kunnen kijken en soms privé.
We eten bij een heerlijk restaurant. Daarna ga ik nog even wat boodschapjes halen bij de nabij gelegen Lidl. Daarna moeten we besluiten wat we gaan doen. Gaan we nog ergens overnachten of gaan we in één keer door naar Johans nichtje.
De oplossing voor ons probleem wat te doen wordt opgelost door Sarah. Ze geeft aan dat ze er naar uit kijkt dat we die avond aankomen. Het wordt een lange dag, maar we besluiten inderdaad om meteen door te rijden naar Sarah zodat we daar ons avondeten kunnen nuttigen.
Het Ikea Museum zal moeten wachten tot een andere keer. We stoppen in Oskarshamn om een mooie plant voor Sarah te kopen. Als we eindelijk aankomen dan is duidelijk dat ze elkaar lang niet hebben gezien. Eerst door Johans operatie en daarop gevolgd door de Corona pandemie.
Familiebezoek Oskarshamn o omnejd
Een bezoek aan de Klipporna in Saltvik ten noorden van Oskarshamn
Omdat zijn nicht overdag werkt gaan Johan en ik de omgeving verkennen. We beginnen bij de klippen welke vlakbij liggen. Het is een kleine zoektocht om ze te vinden. Vooral doordat niet alle straten doorgaand verkeer toestaan.
We vinden een parkeerplaats en gaan een kleine wandeling maken. Voorzichtig zoek ik me een weg over het gladde paadje. Ik slaag er wel in om wat mooie plaatjes te maken zonder al te veel moderne invloeden van de zomerhuizen die er gebouwd worden.
De oostzeekust wordt hier een skärgård genoemd. Ik moet zeggen dat het uitzicht prachtig is en zeker een bezoek waard. De foto's hieronder geven een indruk weer van de baai bij de klippen, op google te vinden als klipporna. Zie het google kaartje onder de foto's. De kust is overigens een prachtige plaats om op de fiets te verkennen.
Na ons bezoek aan de klipporna was de tocht naar de jachthaven kort. Ongeveer 15 min later keken we uit over de rode huisjes lands de kustlijn en de jachten in de jachthaven. We waren niet de enigen die een bezoekje wilden brengen. Gelukkig vonden we een plekje voor de auto. Dat was bij de klipporna geen probleem geweest. Daar was het probleem dat niet alle wegen waren toegestaan voor verkeer.
Het is ook een drukte van belang op het water. Boten worden in en uit het water getild. Anderen liggen aan bezoekers pieren waar het relatief rustig is. De vuurtoren, mijn gewenste object om te fotograferen, is op een behoorlijke afstand van de parkeerplaats. Maar de paden naar de vuurtoren zijn geasfalteerd en dus waag ik het erop dat ik op een afstand kom waar ik deze vuurtoren kan fotograferen.
Dan is het tijd om weer terug te gaan naar ons vakantieadres. De lieve kleine otter zal ik nooit vergeten. Ik had haar waarschijnlijk nooit gezien omdat ik inmiddels erg moe was, maar Johan zag haar direct en met een beetje kunst en vlieg werk heb ik haar toch een aantal keren mooi op de foto gekregen.
We zijn nog niet terug of er komt een hoosbui los en ik ben blij dat we terug zijn. De tijd gebruik ik om een dutje te doen want vanavond zal het druk worden.
Familiefeest
De regenbui is verder getrokken, maar we houden ons toch maar "binnenhuis" in de serre. Straks zal er nog meer familie en familie van familie komen. Hoewel ik mijn hulp aanbied heeft Sarah alles onder controle. En dus ga ik met een kop thee een poosje bij Johan zitten.
Als het tijd wordt om de tafel te dekken, nemen Johan en ik die taak op ons. Een klusje dat zo is geklaard. De gasten laten via sociale media weten bijna op de plaats van bestemming te zijn.
Hoewel het allemaal vreemden zijn voor mij is iedereen even aardig en bereid wat te vertellen over hunzelf. Ons vakantieverhaal gaat hier verder.
