Aangekomen in Kluk heeft mijn zus een lekkere maaltijd voor ons bereid en we besluiten om buiten te eten met zicht op het meer. Haar pepperplant heeft een mooi plekje op het balkon gekregen. Inmiddels weten we dat het echt scherpe pepers zijn en aan mij niet besteed. Dan kun je mij naar het ziekenhuis brengen. Maar ik ben blij dat zij er blij mee is.
Die avond maken we de auto klaar voor de tocht van morgen. We gaan van Klux naar Strömsund en daarna aan de westelijke kant van de rivier naar Gäddede.
We rijden terug over de brug over een "nieuw" industriegebied waar ook een Dollarstore een mooie winkel heeft. We besluiten daar nog wat snoepjes te kopen voor onderweg. Daarna op zoek naar de oude "grusväg" die inmiddels is geasfalteerd.
Het is even zoeken, maar dan vinden we de oude weg naar Svanningen. Het is even wennen dat het nu een ander karakter heeft als in de jaren 80. Maar aangezien de brug die ik zoek vlak voor de afslag naar Bnäset ligt is het niet zo moeilijk hem te vinden. Wel is de omgeving rond de brug erg veranderd.
De picknick plaats ligt aan de andere kant dan waar wij vroeger met de caravan hebben gestaan. Maar verder is vooral de informatie, te lezen op een foto hieronder, voor mij heel intressant.
De oudste brug over de Renåströmmen werd gebouwd in de winter van 1932/33 en kostte destijds een heel vermogen, te weten 12.700 kronen.
Deze oude eerste brug werd vervangen in 1969 en doet sindsdien dienst als verbinding over de Renåströmmen.
De 4,5 mil lange weg, de Zweedse mijl is 10 km, was een lange weg door de woesternij, "ödemark" in het Zweeds. Aanvankelijk ging de weg tot Draganka met zijwegen naar Öjarn en Bonäset. Ze werd gebouwd tussen 1930 en 1935. De verlenging tot Svaningen kwam in het begin van de jaren 50. De weg kreeg als wegnummer 801. Vanaf 2014 kreeg ze officieel de naam Björnvägen.
Intressant te weten is dat de er al bewoning was in de 18de eeuw. Aan het einde van de 18de eeuw bevond zich bij de oude dam, ongeveer 250 m van de parkeerplaats, een molen en een zagerij. Over de gehele dam ging een voetpad.
Wellicht dat ik nog meer van de tekst vertaal, maar op dit moment wil ik mijn foto's online zetten. Met bepaalde software is het mogelijk de gehele tekst te vertalen, maar dit heb ik niet.
Hoewel die picknickplaats er mooi uit ziet en ook veel gebruikt vond ik het "wilde" karakter van onze plaats aan de andere oever ook wel wat hebben. Daar keken we in de avond uit naar de Bever. Gezien het feit dat ik in mijn tent sliep miste ik de bevers meestal. Tot ik besloot om de voorkant open te laten. Als ik dan mijn moeders stem hoorde die mijn vader vertelde van de bevers, dan kon ik meekijken zonder zelfs maar uit mijn tentje te komen.
Helaas kunnen we nu niet blijven tot de bevers komen, want we willen overnachten bij Lias Ranch en dat is nog een aardige autorit vanaf hier. Toch zou ik graag ik weten of de bevers nog actief zijn in de Renåströmmen.
Mijn hoofd was zo bij Ankarede kyrkstad ook wel Ankarede Kapel genoemd, dat ik Johan de verkeerde weg wees. Het uitstapje van de Viltmarksvägen naar Ankarede is maar een paar kilometer en gaat langs het meer tot men de Sameby bereikt.
Ik heb intussen wel enkele Sameby bezocht, waaronder het zeer bekende Fatmomakke en een aantal minder bekende. Helaas hebben we niet de tijd voor een lang bezoek. We willen ook nog tijd hebben onze tent op te zetten en te genieten van een lichte maaltijd.
Daarna misschien nog een klein tochtje met de auto om een aantal zaken te verkennen. Zoals de kristalgrot bij de ingang naar Lias Ranch. Misschien dat we daar morgen tijd voor hebben. Veel hangt af van het weer. Nu genieten we in elk geval van de zon en de helder blauwe luchten.
Het zijn maar 3 km naar de camping. Deze foto's heb ik gemaakt nadat we ons op de camping hebben geinstalleerd. Omdat ik voor het vervolg van onze reis een nieuwe pagina nodig heb.
U leest ons verhaal verder op zomerreis dl 4 Stekenjokk.