Na de Corona jaren kwam er eindelijk een vakantie voor mij Johan en mij. 2023 was het jaar voor Johan. Eindelijk had hij passend werk gevonden waar hij met zijn bijzonderheden kon werken zonder over zijn grenzen te gaan. Het nadeel? Onze vakantie ging niet door. Het werk was in eertste instantie voor de zomer maar het werd gelukkig een vaste baan. Daarom lieten we het bij een bezoek aan zijn familie met midzomer.
Toen de zomer van 2024 zich aandiende maakten we plannen voor onze vakantie, onze eerste samen. Eerst naar het zuiden met bezoeken aan familie, oude kameraden en een museum dat Johan al heel lang wilde bezoeken. Het museumbezoek staat op een eigen pagina, Het Arsenaal, in het Zweeds Arsenalen. Maar laten we op weg gaan. Van Sveg naar Sandviken. Onze eerste stop bij Johans moeder aan een prachtig groot meer.
Speciaal voor mensen die de Zweedse traditie niet kennen is het leuk om dit mee te mogen maken. Nu ik samenwoon met mijn Zweedse partner mag ik hier gelukkig elk jaar aanschuiven. Maar ook voorheen heb ik vaak met andere families mogen deelnemen aan de midsommerafton.
Maar naast eten en drinken is er ook tijd voor de kinderen van de broer van Johan. Samen met oma en Mats doen ze spelletjes in de tuin bij de heerlijke stuga van oma. Ik geniet op afstand van hun spelletjes.
Nadat we de familie weer bijgepraat hadden gingen we dan op weg voor onze eigenlijke vakantie. Iets waar we sinds Corona naar hadden uitgezien. We kozen ervoor om over de minder grote wegen naar het zuiden te reizen. Ons eerste reisdoel is een B&B in de buurt van Vimerby waar een oude arbeidskameraad van Johan woont. Maar voordat we daar aankomen zullen we een bezoek brengen aan het museum met tanks en andere verdedigings memorablia.
Het is nog niet erg druk bij het museum en we gaan snel naar binnen waar het behaaglijk warm is. Buiten is het inmiddels erg warm geworden, maar dat is voor onze vakantie geen probleem.
De beelden van het museum staan op een aparte pagina. Johan speelt World of Tanks en streamt dat ook op Twitch. Zijn interesse is wat groter dan het mijne, maar mijn interesse fotografie kan ik hier goed in kwijt. Zo hebben we allebei wat.
We hebben een rolstoel gereserveerd zodat ik niet mijn eigen rolstoel mee hoefde te nemen. Die neemt namelijk erg veel plaats in en we nemen liever onze tent mee. Voor het geval dat we ook een nachtje willen kamperen.
Het was zeker voor Johan zeer intressant. Zelf was ik blij dat ik in staat was geweest om een groot aantal voertuigen te fotograferen zonder (al te veel) mensen. Eenmaal buiten stonden de daar opgestelde voertuigen in een beter licht en dus ook deze gefotografeerd. Daarna was het tijd om verder te rijden naar onze geboekte B&B.
Onderweg waren we op zoek naar een camping gas container en dat was nog niet zo enkel. We wisten wel dat ze bij onder andere Jula, maar waar vonden we die zonder te ver van onze gewenste route af te wijken?
Een foute interpretatie van de navigatie leidde ons naar een grote rotonde met de vlaggen van Jula. We vonden wat we zochten, inclusief een pomp voor onze luchtbedjes.
Daarna gung het verder en de enige opstopping was nabij het Götakanaal. Daarna werd het weer rustig op de weg. En dus vervolgen we onze route maar we merkten dat we een stop behoefden voordat we Råshult Gård bereikten.
Dus verlieten we onze route en volgende de borden richting Edsbyn en we kwamen al snel bij de ruines terecht bij de Herrgård in Edsbyn. Een kunstcafé was nog open en dus besloten we aldaar wat te drinken en een ijsje te eten.
Echter een ijsje zonder melk is nog een hele opgave en dus zat ik daar met mijn thee en ijsje en Johan keek met een trieste blik naar mijn ijsje. Ik herinnerde hem eraan dat er een Coop was en dat daar misschien een ijsje was zonder melkproteines.
Råshults Gård bestaat uit meerdere gebouwen, het woonhuis, hierboven, en het huis waarin het B&B is gevestigd. En dan de koeistallen. Sommige families met kinderen bezoeken Råshults Gård graag tijdens de "Kosläpp", het uit de stallen laten van de koeien van de boerderij. Dit valt te lezen in het gastenboek en ook in de reviews op internet.
Voor ons zijn de koeien niet zo intresant, maar gezinnen met kinderen kunnen de dieren bezoeken in overleg met de eigenaars. De omgeving is sowieso zeer intressant voor bezoekers met kinderen. Astrid Lindgrens wereld, de geestelijke moeder van Pipi Langkous, is op korte afstand van het pensionaat.
Voor anderen is het een prachtige Herrgård met heel veel historie. Die eetzaal is ingericht alsof we ineens 100 jaar in de tijd terug zijn gegaan. Het prachtige houtsnijwerk van de stoelen is fantastisch. De lamp boven de tafel is, hoewel nu van een gloeilamp voorzien, een reliek uit een vergeten tijd.
De woonkamer die een open verbinding heeft met de eetzaal, is wat moderner ingericht. Maar het doet niets af aan het historische karakter van de eetzaal. De keuken is voorzien van alle mogelijke moderne apparaten en toch waant u zich toch ook daar in een oude sfeer. In de koelkast hebben alle 4 de kamers een ruime plaats voor hun spullen.
De keuken is voorzien van alle gemak en toch kan u zich voorstellen hoe moeders hier 100 jaar geleden hun maaltijden kookten voor hun gezinnen. Ik zou nog wel meer willen weten over de historie van Råshults Gård. Misschien dat ik dat in de toekomst nog ga doen.
Ik kan het in ieder geval aanraden aan zowel mensen die een nachtje over blijven op doorreis als aan mensen die de prachtige omgeving verder willen verkennen.
Het huis is niet geheel rolstoeltoegankelijk, maar als u zich inom huis met krukken kunt redden, dan is dit een prachtige locatie. Er bevindt zich namelijk een kamer op de begane grond en tevens is er achter de keuken een douche en toilet.
De omgeving van de Råshults Gård is werkelijk prachtig met haar koeien en haar fruitbomen. Als we aankomen komt de regen met bakken uit de hemel. Ik moest gelijk denken aan de uitdrukking, het regent pijpestelen.
Gelukkig is het weer daarna prachtig en kunnen we genieten van het zonnetje. We brengen bezoekjes aan Dennis en ik geniet van wat extra rust als de heren naar een festival willen. Zij mogen van mij, ik blijf graag op ons vakantieadres voor deze dagen.
Van de slaapkamers liggen er 3 op de eerste verdieping en 1 op de begane grond. De namen van de kamers zijn Förmakerummet, de ouderslaapkamer op de begane grond en boven is Nr 2 vernoemd naar oma van vaderszijde, farmorsrum, Nr 3 is de logeerkamer en Nr 4 is vernoemd naar opa van vaderszijde, farfarsrum. Oma van moederszijde heet mormor en opa van moederszijde heet morfar.
Met een picknickmand wa Johan op weg naar de voordeur van zijn oude vriend. Ik wachtte even om te genieten van deze prachtige boerderij die eigendom was geweest van zijn oom, zo zou hij me later vertellen, en zijn vader woonde in het kleinere huis aan de zij kant. Aan de andere kant, waren de boerenschuren.
Het weer gaat een beetje op en neer, maar we genieten toch het meest. De heren starten de BBQ, we gaan de weergeesten maar niet uitdagen en besluiten binnen te eten. Want hoewel het het ene moment prachtig weer is, het volgende komen er wat waterdruppels naar beneden.
Ik moet het erkennen, deze heren, zwowel Dennis als Johan, kunnen heerlijk koken. Ik hoef er weinig aan te doen. Ik ga voor de salade omdat ik die erg fijn gesneden moet hebben om geen pijn te krijgen in mijn mond.
Voor mij is er, zoals elke avond nog, kip op het menu. Helaas kan ik de heerlijk geurende worstjes en andere delen van het varkentje niet eten zonder ziek te worden. Maar daar willen we niet aan denken, dus houd ik me aan de kip. Ik kom niets te kort.
Behalve misschien dan de langevingers die ze ergens op de kop hebben getikt en voor mij geheim gehouden werden. Ik heb ze echter toch gevonden hoor.
We vertrekken vroeg naar het zuiden. Het weer vandaag zit mee en dus genieten we volop. We passeren het Ikea Museum, maar ons doel voor vandaag ligt nog zuidelijker.
Uiteindelijk komen we aan op de parkeerplaats waar we een streamer zullen ontmoeten waarmee Johan al een hele tijd contact heeft. Ze spelen soms beiden samen, soms zodat anderen mee kunnen kijken en soms privé.
We eten bij een heerlijk restaurant. Daarna ga ik nog even wat boodschapjes halen bij de nabij gelegen Lidl. Daarna moeten we besluiten wat we gaan doen. Gaan we nog ergens overnachten of gaan we in één keer door naar Johans nichtje.
De oplossing voor ons probleem wat te doen wordt opgelost door Sarah. Ze geeft aan dat ze er naar uit kijkt dat we die avond aankomen. Het wordt een lange dag, maar we besluiten inderdaad om meteen door te rijden naar Sarah zodat we daar ons avondeten kunnen nuttigen.
Het Ikea Museum zal moeten wachten tot een andere keer. We stoppen in Oskarshamn om een mooie plant voor Sarah te kopen. Als we eindelijk aankomen dan is duidelijk dat ze elkaar lang niet hebben gezien. Eerst door Johans operatie en daarop gevolgd door de Corona pandemie.